دی‌ان‌ای ساتلایت

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

دی‌ان‌ای ساتلایت یا دی‌ان‌ای ماهواره‌ای در حدود ۱۰٪ تا ۱۵٪ توالی‌های دی‌ان‌ای تکراری ژنوم انسان را تشکیل داده و در برگیرندهٔ سری‌های بسیار بزرگی از توالی‌های دی‌ان‌ای تکراری پشت سرهم، کوتاه و نسبتاً پیچیده یا ساده می‌باشند که از لحاظ رونویسی غیرفعال بوده و پیرامون سانترومر کروموزوم‌های معینی تجمع یافته‌اند. این دسته از توالی‌های دی‌ان‌ای را می‌توان براساس سانتریفیوژشیب -چگالی به صورت یک باند جداگانه یا ماهواره از بخش اصلی دی‌ان‌ای ژنومی جدا کرد و بنابراین دی‌ان‌ای ماهواره‌ای نامیده می‌شود.[۱]

دی‌ان‌ای ماهواره‌ای جزء اصلی سانترومرهای عملکردی است و ماده اصلی ساختاری هتروکروماتین را تشکیل می‌دهد.[۲][۳]

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

[۵][۶]

  1. کتاب اصول ژنتیک پزشکی امری ویرایش پانزدهم 2017 ترجمه لیلا یوسفیان و حسن وحیدنژاد
  2. Knight, Julian C. (2009). Human Genetic Diversity: Functional Consequences for Health and Disease. Oxford University Press. p. 167. ISBN 978-0-19-922769-3.
  3. "satellite DNA" at Dorland's Medical Dictionary
  4. Knight, Julian C. (2009). Human Genetic Diversity: Functional Consequences for Health and Disease. Oxford University Press. p. 167. ISBN 978-0-19-922769-3.
  5. Kit, S. (1961). "Equilibrium sedimentation in density gradients of DNA preparations from animal tissues". J. Mol. Biol. 3 (6): 711–716. doi:10.1016/S0022-2836(61)80075-2. ISSN 0022-2836. PMID 14456492.
  6. Skinner, D. M. ; Bonnewell, V. ; Fowler, R. F. (1983). "Sites of divergence in the sequence of a complex satellite DNA and several cloned variants". Cold Spring Harbor Symposia on Quantitative Biology. 47 (2): 1151–1157.

پیوند به بیرون[ویرایش]