خوشه سیمرغ
خوشه سیمرغ | |
---|---|
اطلاعات رصدی مبدا (مبدأ[۲]) | |
صورت(های) فلکی | سیمرغ |
بُعد | 23h 44m 40.9s[۲] |
مِیل | 54″ 41′ −42°[۲] |
درخشانترین عضو | Phoenix A (mag 18.2)[۲][۳] |
شمار اعضا | 42[۲] |
انتقال به سرخ | 0.597[۴] |
فاصله (فاصله همراه) | ۱٫۷۹ گیگاپارسک (۵٫۸ گیگا سال نوری) (light-travel distance), ۲٫۶۲۸ گیگاپارسک (۸٫۵۷ گیگا سال نوری) (present comoving distance)[۳] |
جرم پیوندی | ۱٫۲۶–۲٫۵×نام اعداد بزرگ[۴] M☉ |
نامهای دیگر | |
سیمرغ خوشه کهکشانی، تلسکوپ قطب جنوب-خوشه کهکشانی مبدأ بعد میل، SPT-CL J2344-4243[۵] | |
خوشه سیمرغ (به انگلیسی: Phoenix Cluster) یا خوشهٔ ققنوس، یک خوشه کهکشانی عظیم است که در صورت فلکی جنوبی سیمرغ واقع شدهاست. در ابتدا و در سال ۲۰۱۰ طی یک بررسی ۲۵۰۰ درجه مربعی از پهنه آسمان جنوبی با استفاده از اثر سونیائف زلدوویچ توسط تلسکوپ قطب جنوب شناسایی شد.[۵] این خوشه یکی از پُرجرمترین خوشههای کهکشانی شناختهشدهاست. جرم خوشه سیمرغ برابر با M☉ 2×۱۰۱۵[۴] و همچنین، درخشانترین خوشهٔ پرتو ایکس کهکشانی کشفشدهاست که بیش از هر خوشهٔ بزرگ و شناختهشدهٔ دیگر، مولد پرتو ایکس میباشد.[۴]
خوشهٔ سیمرغ در فاصلهٔ ۸/۵۷ میلیارد سال نوری از زمین قرار دارد. در حدود ۴۲ کهکشان عضو نیز در حالحاضر در پایگاه دادههای نجومی سیمباد فهرست شدهاند[۲] اما با این احوال، تعداد واقعی ممکن است فراتر از این مقدار و در حدود ۱۰۰۰ کهکشان باشد.[۶] خوشهٔ سیمرغ اولین مرتبه توسط آر. ویلیامسن و همکاران وی در طی بررسی توسط تلسکوپ قطب جنوب، در قطب جنوب گزارش شد.[۵] این خوشه یکی از ۲۶ خوشهٔ کهکشانی بود که در حین همین بررسی شناسایی شد. کشف این خوشه در فرکانسهای میان ۱۵۰/۹۵ و ۲۲۰ گیگاهرتز صورت پذیرفت. ۱۴ خوشهٔ از این کهکشانها پیشتر شناسایی شده بودند در حالیکه ۱۲ مورد از جمله همین خوشهٔ سیمرغ در زمرهٔ اکتشافات جدید بودند و این اکتشاف، اثبات کرد که خوشهٔ سیمرغ دارای بیشترین درخشندگیِ پرتو ایکس در میان همهٔ خوشههای شناختهشدهٔ پیشین است. این خوشه حاوی بزرگترین سیاه چاله شناخته شدهاست.[۵]
منابع
[ویرایش]- ↑ Phoenix Cluster: A Fresh Perspective on an Extraordinary Cluster of Galaxies[۱]
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ ۲٫۳ ۲٫۴ ۲٫۵ "NAME Phoenix Cluster". سیمباد. Centre de données astronomiques de Strasbourg.
- ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ NASA/IPAC Extragalactic Database; Results for Phoenix A [۲]
- ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ ۴٫۲ ۴٫۳ M. McDonald, et al. ; "A Massive, Cooling-Flow Induced Starburst in the Core of a Highly Luminous Galaxy Cluster", Nature, Aug 2012
- ↑ ۵٫۰ ۵٫۱ ۵٫۲ ۵٫۳ R. Williamson, et al. ; "An SZ-selected sample of the most massive galaxy clusters in the 2500-square-degree South Pole Telescope survey", arXiv, 6 January 2011, آرخیو:1101.1290
- ↑ Powerful Black Hole at Heart of Phoenix Cluster’s Central Galaxy Surprises Astronomers [۳]
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Phoenix Cluster». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۱۶ اکتبر ۲۰۲۲.