خشته
بریکِت که خشته[۱] و خوش‌سوز نیز خوانده می‌شود، معمولاً به مواد سوختنی فشرده‌شده و قالب‌گیری‌شده گفته می‌شود. علاوه بر مواد سوختی، قطعات و براده‌های ریز و درشت فلزی، مواد آلیاژی، خرده قطعات نسوز و برخی مواد دیگر را نیز برای استفاده مجدد به شکل بریکت درمی‌آورند . [۲]
بریکت‌های سوختی (Fuel briquettes) شامل بریکت زغال چوب (زغال فشرده)، بریکت انواع زغال سنگ و بریکت مواد گیاهی (بیوماس) است .
نگارخانه
[ویرایش]
.jpg)
پانویس
[ویرایش]- ↑ «خشته» [مهندسی مواد و متالورژی] هم‌ارزِ «briquette»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی. جواد میرشکاری، ویراستار. دفتر اول. فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان. تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی. شابک ۹۶۴-۷۵۳۱-۳۱-۱ (ذیل سرواژهٔ خشته)
- ↑ فرهنگ بزرگ مواد، نوشته مهندس پرویز فرهنگ، چاپ اول، ۱۳۷۹، انتشارات سپیده سحر، صفحه ۸۱
منابع
[ویرایش]
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ خشته موجود است.
- «ویکی‌پدیای انگلیسی». دریافت‌شده در ۱۳ ژانویه ۲۰۱۱.
- فرهنگ بزرگ مواد. نوشته مهندس پرویز فرهنگ، چاپ اول ، ۱۳۷۹، انتشارات سپیده سحر