حلقه اسقف

حلقه اسقف (انگلیسی: Bishop's Ring) هاله پراکنده قهوه‌ای یا آبی است که در اطراف خورشید مشاهده می‌شود. معمولاً پس از فوران‌های آتشفشانی بزرگ مشاهده می‌شود. اولین مشاهده ثبت شده از حلقه اسقف توسط کشیش سرنو ادواردز اسقف (Sereno Edwards Bishop)^[۱] از هونولولو، پس از فوران کراکاتوآ در ۲۷ اوت ۱۸۸۳ بود.^[۲]

این انفجار غول‌پیکر، مقدار زیادی غبار و گازهای فرار را به جو پرتاب کرد. ذرات سولفات معلق در هوا در استراتوسفر باقی ماندند و چندین سال باعث طلوع و غروب خورشید رنگارنگ شدند. اولین مشاهده از این حلقه در سال ۱۸۸۳ منتشر شد و به‌عنوان یک هاله ضعیف در اطراف خورشید توصیف شد. اسقف این پدیده را در ۵ سپتامبر ۱۸۸۳ مشاهده کرد. این پدیده متعاقباً به نام او نامگذاری شد و موضوع پایان‌نامه استادی در سال ۱۸۸۶ (شایستگی) توسط آلبرت ریگنباخ (Albert Riggenbach) بود.^[۳]

اکثر مشاهدات موافق هستند که لبه داخلی حلقه سفید مایل به آبی یا آبی و بیرون آن قرمز، قهوه‌ای یا بنفش است. منطقه محصور شده توسط حلقه به‌طور قابل توجهی روشن‌تر از محیط اطراف است. از توالی رنگ‌ها با قرمز در خارج می‌توان نتیجه گرفت که این پدیده ناشی از پراش است زیرا هاله‌ها همیشه قسمت قرمز خود را در داخل خود دارند.^[۴] به‌طور متوسط، شعاع حلقه حدود ۲۸ درجه است، اما بسته به اندازه گرد و غبار، می‌تواند بین ۱۰ تا ۳۰ درجه تغییر کند.^[۵] حداکثر ۳۰ درجه شعاع نسبتاً بزرگی است که فقط می‌تواند توسط ذرات گرد و غبار بسیار کوچک (۰.۰۰۲ میلی‌متر) ایجاد شود که همه باید تقریباً یک اندازه باشند. هواپخش‌های ترکیبی گوگردی که از فوران‌های آتشفشانی به دست می‌آیند، منبع اثر حلقه اسقف هستند.^[۵]^[۶] حلقه اسقف برای مدت طولانی در ژاپن پس از فوران کوه پیناتوبو مشاهده شد.

منابع[ویرایش]

↑ A brief biography of the Reverend Sereno Edward Bishop (with photo) appears on pages 171–172 of: Kevin Hamilton (2012) "Sereno Bishop, Rollo Russell, Bishop's Ring and the discovery of the "Krakatoa easterlies"," بایگانی‌شده در ۲۰۱۲-۱۰-۲۲ توسط Wayback Machine Atmosphere-Ocean, vol. 50, no. 2, pages 169–175.
↑
See:
- Bishop, Sereno E. (17 January 1884) "Letters to the Editor: The remarkable sunsets," Nature, 29: 259–260; on page 260, Bishop mentions a purple ring around the sun.
- S.E. Bishop also mentions observations of a "lilac or chocolate" ring around the sun on page 129 of: Rev. Sereno E. Bishop (1886) "The origin of the red glows," American Meteorological Journal, vol. 3, pages 127–136, 193–196.
- Krakatoa Committee of the Royal Society [of London], The Eruption of Krakatoa and Subsequent Phenomena (London, England: Harrison and Sons, 1888). See: Part IV., Section I.(E) The large corona round the sun and moon in 1883-4-5, generally known as "Bishop's ring." by Mr. E. Douglas Archibald, pages 232–263.
↑ Albert Riggenbach (1886). Beobachtungen über die Dämmerung, insbesondere über das Purpurlicht und seine Beziehungen zum Bishop'schen Sonnenring (Observations regarding the twilight, particularly regarding the purple light and its relation to the Bishop's ring around the sun). Basel: H. Georg's Verlag. pp. 105.
↑ Among the first people to recognize that Bishop's ring was a result of the diffraction of sunlight by dust particles was the Swiss physicist Eduard Hagenbach-Bischoff. See: François-Alphonse Forel (1884) "La couronne solaire de l'été de 1884" (The solar corona of the summer of 1884), Archives des sciences physiques et naturelles, series 3, vol. 12, pages 173–184; see especially page 182, where Forel says that the corona was not consistent with a 22° halo, which is produced by refractions through ice crystals.
↑ ^۵٫۰ ^۵٫۱ Asano, S. (1993) "Estimation of the size distribution of Pinatubo volcanic dust from Bishop's Ring simulations." Geophysical Research Letters 20(6): 447–450.
↑ Kenneth Sassen, Thomas Peter, Beiping P. Luo, and Paul J. Crutzen (1994) "Volcanic Bishop’s ring: evidence for a sulfuric acid tetrahydrate particle aureole," Applied Optics 33: 4602–4606.

[1] A brief biography of the Reverend Sereno Edward Bishop (with photo) appears on pages 171–172 of: Kevin Hamilton (2012) "Sereno Bishop, Rollo Russell, Bishop's Ring and the discovery of the "Krakatoa easterlies"," بایگانی‌شده در ۲۰۱۲-۱۰-۲۲ توسط Wayback Machine Atmosphere-Ocean, vol. 50, no. 2, pages 169–175.

[2] See:
Bishop, Sereno E. (17 January 1884) "Letters to the Editor: The remarkable sunsets," Nature, 29: 259–260; on page 260, Bishop mentions a purple ring around the sun.

S.E. Bishop also mentions observations of a "lilac or chocolate" ring around the sun on page 129 of: Rev. Sereno E. Bishop (1886) "The origin of the red glows," American Meteorological Journal, vol. 3, pages 127–136, 193–196.

Krakatoa Committee of the Royal Society [of London], The Eruption of Krakatoa and Subsequent Phenomena (London, England: Harrison and Sons, 1888). See: Part IV., Section I.(E) The large corona round the sun and moon in 1883-4-5, generally known as "Bishop's ring." by Mr. E. Douglas Archibald, pages 232–263.

[3] Bishop, Sereno E. (17 January 1884) "Letters to the Editor: The remarkable sunsets," Nature, 29: 259–260; on page 260, Bishop mentions a purple ring around the sun.

[4] S.E. Bishop also mentions observations of a "lilac or chocolate" ring around the sun on page 129 of: Rev. Sereno E. Bishop (1886) "The origin of the red glows," American Meteorological Journal, vol. 3, pages 127–136, 193–196.

[5] Krakatoa Committee of the Royal Society [of London], The Eruption of Krakatoa and Subsequent Phenomena (London, England: Harrison and Sons, 1888). See: Part IV., Section I.(E) The large corona round the sun and moon in 1883-4-5, generally known as "Bishop's ring." by Mr. E. Douglas Archibald, pages 232–263.

[3] Albert Riggenbach (1886). Beobachtungen über die Dämmerung, insbesondere über das Purpurlicht und seine Beziehungen zum Bishop'schen Sonnenring (Observations regarding the twilight, particularly regarding the purple light and its relation to the Bishop's ring around the sun). Basel: H. Georg's Verlag. pp. 105.

[4] Among the first people to recognize that Bishop's ring was a result of the diffraction of sunlight by dust particles was the Swiss physicist Eduard Hagenbach-Bischoff. See: François-Alphonse Forel (1884) "La couronne solaire de l'été de 1884" (The solar corona of the summer of 1884), Archives des sciences physiques et naturelles, series 3, vol. 12, pages 173–184; see especially page 182, where Forel says that the corona was not consistent with a 22° halo, which is produced by refractions through ice crystals.

[asano-5] ۵٫۰ ^۵٫۱ Asano, S. (1993) "Estimation of the size distribution of Pinatubo volcanic dust from Bishop's Ring simulations." Geophysical Research Letters 20(6): 447–450.

[6] Kenneth Sassen, Thomas Peter, Beiping P. Luo, and Paul J. Crutzen (1994) "Volcanic Bishop’s ring: evidence for a sulfuric acid tetrahydrate particle aureole," Applied Optics 33: 4602–4606.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]