جوزفین سی.لونی
جوزفین کریر لونی Josephine C. Lawney | |
|---|---|
 جوزفین سی. لونی، روی یک نشریه در سال 1919. | |
| نام هنگام تولد | جوزفین کریر لونی |
| زادهٔ | ۲۹ آوریل ۱۸۸۱ شیکاگو، ایلینوی |
| درگذشت | ۲۷ فوریه ۱۹۶۲ |
جوزفین کریر لونی (به انگلیسی: Josephine Carrier Lawney)(زاده ۲۹ آوریل ۱۸۸۱ – درگذشته ۲۷ فوریه ۱۹۶۲) پزشک آمریکایی، مدیر کالج و مبلغ باپتیست پزشکی در چین بود. او رئیس کالج پزشکی زنان مسیحی در شانگهای بود.
اوایل زندگی
[ویرایش]جوزفین کریر لونی در شیکاگو متولد شد و در ریدسبورو، ورمونت بزرگ شد، او دختر جوزفین روزلا کریر لافنا و جیمز ای لافنا بود. هر دو پدر و مادر در نیوانگلند متولد شده‌بوند. ((نام‌های لاونا و لانی به‌طور مشابه تلفظ می‌شدند؛ جوزفین و خواهرش بتی جین از املای دوم استفاده کردند. مادرش وقتی جوزفین پانزده ساله بود فوت کرد و دختران لونی توسط خویشاوندانشان به نام کروزیر بزرگ شدند. او در یک کارخانه تولید صندلی در ورمونت کار می‌کرد تا هزینه زندگیش و تحصیلات دانشگاهی اش را بپردازد.[۱] وی در سال ۱۹۱۶ مدرک پزشکی خود را از کالج پزشکی زن پنسیلوانیا کسب کرد.[۲]
حرفه
[ویرایش]لاونی پس از دریافت مدرک پزشکی در بیمارستان سل پیتسبورگ مشغول به کار شد.[۳][۴] او در سال ۱۹۱۹ توسط انجمن مأموریت خارجی زن باپتیست آمریکایی به عنوان مبلغ از سال ۱۹۱۹ تا ۱۹۴۳ به بیمارستان مارگارت ویلیامسون و کالج پزشکی زنان مسیحی در شانگهای اعزام شد. او استاد و رئیس دانشکده پزشکی شد. یادگرفت که ماندارین صحبت کند،[۵] و روی سل، بری بری و کم خونی در چین مطالعه کرد. در سال ۱۹۲۵، او در کنفرانسی در دانشگاه جانز هاپکینز با موضوع «روابط آمریکا با چین» شرکت کرد.[۶] پس از جشن گرفتن پنجاهمین سالگرد تولدش در شانگهای، از سال ۱۹۳۱ تا ۱۹۳۳ در ایالات متحده مرخصی تحصیلی گرفت.[۷][۸]
در طول جنگ چین با ژاپن، او پناهندگان را در اردوگاهی در نزدیکی شانگهای درمان می‌کرد.[۲] هنگامی که ایالات متحده وارد جنگ جهانی دوم شد، لاونی به عنوان یک دشمن بیگانه از سال ۱۹۴۱ تا ۱۹۴۳ بازداشت شد و به عنوان پزشک در اردوگاه زندان کار کرد. او در سال ۱۹۴۳ به ایالات متحده بازگشت و در مورد تجربیات خود در دوران بازداشت صحبت کرد، در حالی که در دانشگاه کلمبیا نیز تحصیل می‌کرد.[۹] از سال ۱۹۴۶ تا ۱۹۴۸، او برای تأسیس یک مرکز خدمات پزشکی به چین بازگشت، زمانی که مبلغان زیادی اجازه ورود به چین را نداشتند.[۲]
از سال ۱۹۴۸به ایالات متحده بازگشت،[۱۰] و تا سال ۱۹۵۵ که بازنشسته شد، در دفتر پزشکی ماموریت‌های وابسته کار کرد و به تأسیس یک کلیسای باپتیست در لانگ آیلند کمک کرد.[۲]
زندگی شخصی
[ویرایش]لاونی دوست صمیمی مارگارت تریت دوان، دختر سرود نویس ویلیام هاوارد دوان بود.[۱۱] در سال ۱۹۴۸، کلیسای زادگاهش در ریدسبورو، ورمونت، لوحی را به افتخار کار تبلیغی او اختصاص داد.[۱۲] لاونی در سال ۱۹۶۲، در سن ۸۰ سالگی، در بیمارستانی در شهر نیویورک،[۲] پس از چندین ماه بیماری درگذشت.[۱] قبر او در هارتولویل، ورمونت است.
منابع
[ویرایش]- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ "Dr. Lawney Said Seriously Ill in N. Y. Hospital". The North Adams Transcript. October 2, 1961. p. 13. Retrieved November 15, 2019.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ ۲٫۳ ۲٫۴ "Dr. Josephine Lawney, 80, Dies; Ex-Medical Missionary in China". The New York Times. March 1, 1962. p. 31.
- ↑ "Thirty Women to Study the Orient". Los Angeles Herald. November 3, 1919. p. 12. Retrieved November 15, 2019.
- ↑ "Y. W. C. A. First Aid Class". The Gazette Times. Pittsburgh. December 28, 1917. p. 14. Retrieved November 15, 2019.
- ↑ Grose, Howard Benjamin (February 1922). "Gleanings from Atlantic District Letters". Missions: American Baptist International Magazine. 13: 116.
- ↑ "The Baltimore Conference". Life and Labor Bulletin. 3: 4. November 1925.
- ↑ "Readsboro Native on Way from China". The North Adams Transcript. September 5, 1931. p. 10. Retrieved November 15, 2019.
- ↑ "China Described by Missionary". The Bennington Evening Banner. May 24, 1933. p. 3. Retrieved November 15, 2019.
- ↑ "Dr. Lawney Speaks". The North Adams Transcript. September 26, 1944. p. 9. Retrieved November 15, 2019.
- ↑ "Dr. Lawney Guest in Santa Cruz". Santa Cruz Sentinel-News. July 22, 1948. p. 3. Retrieved November 15, 2019.
- ↑ "Our Church". Church-in-the-Garden (به انگلیسی). Retrieved 2019-11-15.
- ↑ "Readsboro Baptist Church Rededicated by Parishioners". The North Adams Transcript. April 19, 1948. p. 12. Retrieved November 15, 2019.
برای مطالعه بیشتر
[ویرایش]*مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Josephine C. Lawney». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۴ مارس ۲۰۲۴.