پرش به محتوا

جنگل‌های ساحلی استوایی اقیانوس اطلس

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
جنگل‌های ساحلی استوایی اقیانوس اطلس
center
جنگل نزدیک اویالا در گینه استوایی
center
نقشه جنگل‌های ساحلی استوایی اقیانوس اطلس
بومگاه
زیست‌بومجنگل‌های برگ‌پهن نمناک گرمسیری و نیمه‌گرمسیری
مرزها
 
جغرافیا
مساحت۱۸۹٬۷۰۰ کیلومتر مربع (۷۳٬۲۰۰ مایل مربع)
کشورهاآنگولا، جمهوری کنگو، جمهوری دموکراتیک کنگو، گینه استوایی و گابن
نگهداری
وضعیت نگهدارینسبتا پایدار
محافظت‌شده۴۳,۷۶۸ (٪۲۳) کیلومتر مربع٪)[۱]

جنگل‌های ساحلی استوایی اقیانوس اطلس (انگلیسی: Atlantic Equatorial coastal forests) جنگل‌های ساحلی استوایی اقیانوس اطلس، جنگل‌هایی است پهن‌برگ که به عنوان جنگل‌های ساحلی کانگومی نیز شناخته می‌شوند. این جنگل‌ها در منطقه‌ای گرمسیر و مرطوب در آفریقای مرکزی واقع شده است. منطقه‌ای که تپه‌ها، دشت‌ها و کوه‌های سواحل اقیانوس اطلس در کامرون، گینه استوایی، گابن، جمهوری کنگو، آنگولا و جمهوری دمکراتیک کنگو را دربر گرفته است.[۲][۳][۴]

این جنگل‌های غنی، محل زندگی پستانداران بزرگی مانند گوریل‌های غربی، شامپانزه‌ها، فیل‌های جنگلی، میمون‌های کلوبوس سیاه و ماندریل‌، بوفالوهای آفریقایی و همچنین بسیاری از پستانداران کوچک، پرندگان، دوزیستان، خزندگان و بی‌مهرگان است.

موقعیت

[ویرایش]

جنگل‌های ساحلی استوایی اقیانوس اطلس مساحتی به وسعت  ۱۸۹۷۰۰کیلومتر مربع (۷۳۲۰۰ مایل مربع) را پوشش می‌دهند که در امتداد ساحل اقیانوس اطلس از تپه‌های کم‌ارتفاع در شمال تا کوه‌های جنوب و شرق امتداد دارند. این جنگل‌ها گوشه جنوب غربی کامرون، سرزمین اصلی گینه استوایی و دشت‌های ساحلی گابن را پوشش می‌دهند. نوار باریکی در جنوب شرقی جمهوری کنگو و بخش شرقی منطقه کابیندا آنگولا تا شمال رودخانه کنگو در استان باس در کنگو جمهوری دموکراتیک کنگو امتداد یافته است.[۵]

گیاهان و جانوران

[ویرایش]

این منطقه به همراه منطقه همسایه شامل جنگل‌های ساحلی کراس - ساناگا - بیوکو حدود ۵۰ درصد از زندگی گیاهی بومی مناطق گرمسیری غرب آفریقا را در خود جای داده است. مناطق بسیار مهم برای زندگی گیاهان عبارتند از مونتس دو کریستال و میومبه در مرزهای جمهوری کنگو، آنگولا و جمهوری دموکراتیک کنگو.

تهدیدها و حفاظت

[ویرایش]
جنگل بارانی استوایی در گابن، آفریقای مرکزی

در اینجا بسیاری از حیوانات از جمله پستانداران رده اول به خاطر گوشت، در معرض خطر هستند، در حالی که فیل‌ها برای گوشت و تجارت عاج شکار می‌شوند. قطع درختان یک تهدید مداوم در کامرون، گابن، جمهوری کنگو و به ویژه در گینه استوایی محسوب می‌شود. با این حال، هنوز مناطق گسترده‌ای از جنگل همچنان باقی مانده‌است و به‌خصوص بخش‌های جنوبی گینه استوایی و گابن از نظر وجود حیوانات غنی هستند. بطوریکه مناطق وسیعی از این جنگل‌ها را به عنوان پارک ملی تعیین کرده‌اند، از جمله پارک ملی لونگو.[۶]

منابع

[ویرایش]
  1. Eric Dinerstein, David Olson, et al. (2017). An Ecoregion-Based Approach to Protecting Half the Terrestrial Realm, BioScience, Volume 67, Issue 6, June 2017, Pages 534–545; Supplemental material 2 table S1b. [۱]
  2. «Ecoregions 2017 ©». ecoregions.appspot.com. دریافت‌شده در ۲۰۲۲-۰۶-۲۳.
  3. «Atlantic Equatorial coastal forests | DOPA Explorer». dopa-explorer.jrc.ec.europa.eu. دریافت‌شده در ۲۰۲۲-۰۶-۲۳.
  4. «Atlantic Equatorial coastal forests - The Encyclopedia of Earth». editors.eol.org. دریافت‌شده در ۲۰۲۲-۰۶-۲۳.
  5. «Atlantic Equatorial coastal forests - The Encyclopedia of Earth». editors.eol.org. دریافت‌شده در ۲۰۲۲-۰۶-۲۳.
  6. «Atlantic Equatorial coastal forests - The Encyclopedia of Earth». editors.eol.org. دریافت‌شده در ۲۰۲۲-۰۶-۲۵.