پرش به محتوا

بوم‌شناسی شهری

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پارک مرکزی یک قطعه اکوسیستم را در یک محیط شهری بزرگتر نشان می‌دهد.

بوم‌شناسی شهری (به انگلیسی: Urban ecology) مطالعه علمی رابطه جانداران زنده با یکدیگر و محیط پیرامون آنها در بافت یک محیط شهری است. محیط شهری به محیط‌هایی گفته می‌شود که در سیطرهٔ ساختمان‌های مسکونی و تجاری با تراکم بالا، سطوح سنگفرش و سایر عوامل مرتبط با محیط زیست شهری هستند که چشم‌اندازی منحصربه‌فرد را ایجاد می‌کنند و مشابه بیشتر محیط‌های قبلاً مطالعه شده در زمینه بوم‌شناسی است.[۱] هدف بوم‌شناسی شهری دستیابی به تعادل بین فرهنگ انسانی و محیط طبیعی است.

بوم شناسی شهری رشته‌ای از مطالعات جدید است و خود زیرمجموعه‌ای از بوم شناسی محسوب میگردد. اهمیت این رشته مطالعاتی مهم و در حال گسترش است زیرا بیش از ۵۰ درصد جمعیت جهان کنونی در مناطق شهری زندگی می‌کنند.[۲] همچنین تا ۴۰ سال آینده، بطور تخمینی دوسوم جمعیت جهان در مراکز شهری «در حال توسعه» زندگی خواهند کرد.[۳]

جستارهای وابسته

[ویرایش]
سنجش از دور امکان جمع‌آوری داده‌ها را با استفاده از ماهواره‌ها فراهم می‌کند. این نقشه، تاج پوشش درختان شهری در بوستون را نشان می‌دهد.

منابع

[ویرایش]
  1. Niemelä, Jari (1999). "Ecology and urban planning". Biodiversity and Conservation. 8 (1): 119–131. doi:10.1023/A:1008817325994.
  2. "More than half of world's population now living in urban areas, UN survey finds | UN News". news.un.org (به انگلیسی). 2014-07-10. Retrieved 2023-02-19.
  3. Ritchie, Hannah; Roser, Max (2018-06-13). "Urbanization". Our World in Data.