پرش به محتوا

ان‌جی‌سی ۴۸۸۹

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
ان‌جی‌سی ۴۸۸۹
The elliptical galaxy NGC 4889
Credit: تلسکوپ فضایی هابل
اطلاعات رصدی (مبدأ مبدا)
صورت فلکیگیسو
بُعد13h 00m 08.1s[۱]
مِیل‏ 37″ 58′ ‎+27°[۱]
انتقال به سرخ۰٫۰۲۱۶۶۵[۱]
سرعت شعاعی۶۴۹۵±۱۳ km/s[۱]
سرعت کهکشانی۶۵۰۹±۱۳ km/s[۱]
فاصله۳۰۸ ± ۳ مگا سال نوری (۹۴٫۴۳ ± ۰٫۹۲ مگاپارسک)[۱][۲]
قدر ظاهری (V)12.9[۱]
ویژگی‌ها
گونهcD; E4; Dd[۱]
اندازه ظاهری (V)۲٫۹ × ۱٫۹ دقیقه و ثانیه قوسی[۱]
نام‌های دیگر
ZWG 160.241، DRCG 27-148، فهرست اجرام کالدول 35، کاتالوگ عمومی جدید 4884، UGC 8110، MCG+5-31-77، PGC 44715[۳]
منابع: سیمباد: data

ان‌جی‌سی ۴۸۸۹ (انگلیسی: NGC 4889) یک کهکشان بیضوی ابرغول E4 است. در سال ۱۷۸۵ توسط اخترشناس بریتانیایی فردریک ویلیام هرشل اول کشف شد که آن را به عنوان یک لکه درخشان و سحابی فهرست کرد.[۴] درخشان‌ترین کهکشان در صورت فلکی گیسو، در فاصله متوسط ​​۹۴ میلیون پارسک (۳۰۸ میلیون سال نوری) از زمین قرار دارد. در هسته کهکشان یک سیاهچاله فوق‌العاده قرار دارد که محیط درون خوشه‌ای را از طریق اصطکاک ناشی از ورود گازها و غبار گرم می‌کند. پرتو گاما از کهکشان تا چندین میلیون سال نوری از خوشه منفجر می‌شود.

منابع

[ویرایش]
  1. ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ ۱٫۴ ۱٫۵ ۱٫۶ ۱٫۷ ۱٫۸ "NASA/IPAC Extragalactic Database". Results for NGC 4889. Retrieved 2015-01-04.
  2. "Distance Results for NGC 4889". NASA/IPAC Extragalactic Database. Retrieved 2015-01-04.
  3. "Revised NGC Data for NGC 4889". spider.seds.org. Retrieved 2015-10-13.
  4. Jacobsen, Den (2006). "Abell 1656, NGC 4889, NGC 4874". astrophoto.net. Archived from the original on 2008-11-18. Retrieved 2008-08-09.

پیوند به بیرون

[ویرایش]