پرش به محتوا

انتخابات سراسری صربستان (۲۰۲۲)

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
انتخابات سراسری صربستان (۲۰۲۲)
صربستان
→ ۲۰۱۷
۳ آوریل ۲۰۲۲
۲۰۲۷ ←

نظرسنجی‌ها
 
حزب حزب پیشرو صربستان حزب مردم صربستان
اتحاد با هم ما می‌توانیم همه چیز را انجام دهیم ائتلاف متحد برای پیروزی صربستان
رأی‌های مردمی ۲٬۱۷۸٬۴۲۲ ۶۸۲٬۳۶۵
درصد رأی ۵۸٫۵۹٪ ۱۸٫۳۵٪

رئیس‌جمهور صربستان پیش از انتخابات

الکساندر ووچیچ
حزب پیشرو صربستان

رئیس‌جمهور صربستان برگزیده

الکساندر ووچیچ
حزب پیشرو صربستان

انتخابات سراسری صربستان (انگلیسی: 2022 Serbian general election) در ۳ آوریل ۲۰۲۲ در صربستان برای انتخاب رئیس‌جمهور و مجلس ملی برگزار می‌شود.[۲][۳]

در ابتدا، قرار بود انتخابات پارلمانی قبل از سال ۲۰۲۴ برگزار شود، اگرچه رئیس‌جمهور فعلی الکساندر ووچیچ در اواخر اکتبر ۲۰۲۰ اعلام کرد که این انتخابات زودتر برگزار خواهد شد.[۴] علاوه بر انتخابات عمومی، انتخابات مجلس شهر در بلگراد برگزار خواهد شد.[۲]

زمینه

[ویرایش]

از زمانی که الکساندر ووچیچ در ۲۰۱۲ به قدرت رسید، صربستان از عقب‌نشینی دموکراتیک به سمت اقتدارگرایی و به دنبال آن کاهش آزادی در رسانه‌ها و آزادی‌های مدنی رنج برده‌است.[۵][۶] در ۲۰۱۷، نخست‌وزیر ووچیچ به‌عنوان رئیس‌جمهور جدید انتخاب شد و ۵۵ درصد از آرای مردم را به کسب نمود.[۷] پس از انتخابات اعتراضات توده ای به دلیل کنترل غالب رسانه‌های صربستان توسط ووچیچ و حزب حاکم پوپولیست حزب ترقیخواه صرب (SNS) آغاز گردید.[۸][۹] متعاقباً ووچیچ، آنا برنابیچ را به عنوان رئیس جدید دولت منصوب کرد،[۱۰] وی در ابتدا به عنوان یک سیاستمدار مستقل خدمت کرد اما بعداً در ۲۰۱۹ به SNS پیوست.[۱۱]

رسوایی‌های متعدد دولتی باعث آغاز تظاهرات طولانی‌مدت مسالمت‌آمیز ضد دولتی شد که در اواخر نوامبر ۲۰۱۸ آغاز شد و به نام «یکی از پنج میلیون» مرسوم شد.[۱۲][۱۳][۱۴][۱۵] این اعتراضات به تقویت وحدت نیروهای مخالف کمک کرد که اتحاد برای صربستان (SzS) بزرگ‌ترین و برجسته‌ترین این احزاب بود.[۱۶][۱۷] در این اعتراضات آنها خواستار استعفای ووچیچ و سایر مقامات ارشد شدند.[۱۸][۱۹] به موازات آن، ووچیچ کمپین «آینده صربستان» را در ۲۰۱۹ راه انداخت.[۲۰] برخی از احزاب و ائتلاف‌های مخالف اعلام کردند به این دلیل که شرایط آزاد و منصفانه برقرار نیست،[۲۱][۲۲] انتخابات پارلمانی بعدی را تحریم خواهند کرد، در پی این تصمیمات، SzS با مشکلات درون حزبی و ائتلافی مواجه شد که تا زمان انحلال ائتلاف در اوت ۲۰۲۰ این مشکلات باقی ماند.[۲۳] اعتراضات در اوایل ۲۰۲۰ به دلیل همه‌گیری ویروس کرونا در کشور به حالت تعلیق درآورد.[۲۴]

منابع

[ویرایش]
  1. ۱٫۰ ۱٫۱ "Prenos uživo". Republic Electoral Commission (به صربی). Retrieved 2022-04-04.
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ "Izbori 3. aprila". B92.net (به صربی). Retrieved 2021-09-02.
  3. "Nova.rs: Predsednički, parlamentarni i beogradski izbori 3. aprila". N1 (به صربی). 2021-10-23. Retrieved 2021-10-23.
  4. "Vučić: Vanredni parlamentarni izbori najkasnije 3. aprila 2022" (به صربی). N1. 20 October 2020.
  5. Bieber, Florian (July 2018). "Patterns of competitive authoritarianism in the Western Balkans". East European Politics. 38 (3): 337–54. doi:10.1080/21599165.2018.1490272.
  6. Maerz, Seraphine F; et al. (April 2020). "State of the world 2019: autocratization surges – resistance grows". Democratization. 27 (6): 909–927. doi:10.1080/13510347.2020.1758670.
  7. "Vučić wins Serbian Presidential elections". balkaninsight.com. Balkan Insight. 2 April 2017.
  8. Da Silva, Chantal (8 April 2017). "Serbian protesters accuse media of turning blind eye, as anti-corruption rallies continue". independent.co.uk. The Independent. Retrieved 9 April 2017.
  9. "A Serbian Election Erodes Democracy". The New York Times. 9 April 2017. Retrieved 9 April 2017.
  10. Surk, Barbara (28 June 2017). "Serbia Gets Its First Female, and First Openly Gay, Premier". The New York Times. ISSN 0362-4331. Retrieved 23 June 2020.
  11. "PM Brnabic joins Vucic's ruling Serbian Progressive Party". N1. 10 October 2019. Archived from the original on 31 October 2019. Retrieved 23 June 2020.
  12. "Prominent Kosovo Serb politician Oliver Ivanovic killed in drive-by shooting". The Telegraph. 16 January 2018.
  13. "Borku Stefanoviću razbijena glava tokom tribine u Kruševcu". rs.n1info.com (به صربی). N1. 23 November 2018.
  14. "Thousands protest in Serbia over attack on opposition politician". Reuters (به انگلیسی). 2018-12-08. Retrieved 2019-01-23.
  15. "Serbians Are Fighting to Keep Democracy Alive as the Country Takes an Authoritarian Turn". The New York Times (به انگلیسی). ISSN 0362-4331. Retrieved 2019-01-23.
  16. "Formirana Udružena opozicija Srbije, cilj smena bahatog režima". danas.rs (به صربی). Danas. 10 August 2020.
  17. "Thousands march against Serbia's president for 4th week". AP NEWS. 2018-12-29. Retrieved 2019-01-23.
  18. "Protests against Serbia's President Vucic enter sixth week". Reuters (به انگلیسی). 2019-01-12. Retrieved 2019-01-23.
  19. RFE (2018-12-23). "Protesters Call On Serbian President To Resign". RFE (به انگلیسی). Retrieved 2019-02-05.
  20. "Protests against President Vucic spreads throughout Serbia". France 24. 9 February 2019.
  21. "Opposition Alliance for Serbia declares boycott". N1 (به انگلیسی). 16 September 2019. Archived from the original on 22 September 2019. Retrieved 2019-09-16.
  22. "Organizatori protesta "1 od 5 miliona" pozvali na bojkot izbora (VIDEO)". Danas (به صربی). Retrieved 2019-09-03.
  23. "Udružena opozicija Srbije – početak ne obećava". dw.com (به صربی). Deutsche Welle. 2020-08-12.
  24. "Protesti subotom se obustavljaju dok se ne popravi epidemiološka situacija". N1. 10 March 2020. Archived from the original on 28 June 2020. Retrieved 8 January 2022.