پرش به محتوا

افضل‌الدین محمد بن حبیب‌الله ترکه اصفهانی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

خواجه افضل‌الدین محمد بن حبیب‌الله ترکه اصفهانی، حکیم، قاضی، شاعر، فقیه و عارف قرن ۱۰ قمری، دوران صفوی، به «ترکه» مشهور و در اشعارش به «افضل» متخلص است. وی اهل اصفهان و اصالتاً اجدادش (آل ترکه[۱]) از خجند ترکستان بوده است. وی از شاگردان مقدس اردبیلی بوده است. در دوره‌ای قاضی القضاة اصفهان بوده است. نموذج العلوم (مشتمل بر فنون علوم هفتگانه و منطق و حکمت و هندسه و فقه و اصول) از آثار اوست. وی به سال ۹۹۱ق در ری درگذشت و همان‌جا دفن شد.[۲]

منابع

[ویرایش]
  1. ترکه اصفهانی (خاندان) بایگانی‌شده در ۱۷ مارس ۲۰۱۹ توسط Wayback Machine دانشنامه جهان اسلام
  2. خواجه افضل الدین ترکه بایگانی‌شده در ۱۲ ژوئیه ۲۰۱۵ توسط Wayback Machine مؤسسه فرهنگی جام طهور