احمد المعظم شاه

احمد المعظم شاه
سلطان پاهانگ
راجا بنداهارا پاهانگ
سلطنت	۱۰ ژوئن ۱۸۶۳ – ۸ اوت ۱۸۸۱
پیشین	تون مطهر
سلطان پاهانگ
سلطنت	۱۶ اوت ۱۸۸۱ – ۱۳ آوریل ۱۹۰۹
منصوب	۲۵ سپتامبر ۱۸۸۴
جانشین	سلطان محمود شاه
زاده	۲۳ مهٔ ۱۸۳۶ پولائو مولانا، پکان، پاهانگ
درگذشته	۹ مهٔ ۱۹۱۴ (۷۷ سال) ایستانا پانتای، پکان، پاهانگ
آرامگاه	۱۱ مه ۱۹۱۴ قبرستان سلطنتی، کامپونگ مرحوم، کوالا پاهانگ، پاهانگ
نام کامل که بواه دولی یانگ ماها مولیا پادوکا سری باگیندا سلطان احمد المعظم شاه ابن المرحوم بنداهارا سری مهاراجه تون علی
پدر	بنداهارا سری مهاراجه تون علی ابن المرحوم تون کوریس

سلطان احمد المعظم شاه ابن المرحوم بنداهارا سری مهاراجه تون علی (جاوی:سلطان أحمد المعظم شاه ابن المرحوم بنداهارا سری مهاراج تون علی؛ زاده ۲۳ مهٔ ۱۸۳۶ – درگذشت ۹ مهٔ ۱۹۱۴) ششمین راجا بنداهارا پاهانگ، بنیانگذار و اولین سلطان از سلاطین نوین پاهانگ بود. قبل از اینکه بر مسند قدرت قرار بگیرد به‌طور معمول به نام تون وان احمد معروف بود، بعد از اینکه برادر بزرگترش، تون مطهر را در جنگ داخلی پاهانگ شکست داد، سال ۱۸۶۳ مسند قدرت را تصاحب کرد و لقب سری پادوکا داتو بنداهارا شیوا راجا تون احمد را برای خود در نظر گرفت. در اوایل دوران حکمرانی او، به خاطر تلاش‌های مختلف پسران تون مطهر که در سلانگور مستقر بودند و در جهت سرنگونی او از قدرت اقداماتی انجام می‌دادند، اوضاع پاهانگ دچار اضمحلال شده بود. این امر منجر به دخالت سرنوشت‌ساز پاهانگ در جنگ داخلی سلانگور گردید که در نهایت با موفقیت و پیروزی همراه گردید. جنگ‌های داخلی که خرابی و ویرانی سرزمین را در پی داشت منجر به افزایش اختلاف میان گروه حکمران و رهبران محلی گردید که از آن به بعد به جناح‌های مختلف تقسیم شدند.

منابع

• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Ahmad Muʽazzam». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۹ مارس ۲۰۲۴.