هر ملت نان لیاقت خود را می‌خورد. ویل دورانت طور دیگری این را عنوان می‌کند: «یک تمدن فقط زمانی مغلوب عوامل خارجی می‌گردد که خود بدست خود از درون، تیشه به ریشهٔ خویش زند.»[۱]
تمدن موروثی نیست، بلکه اکتسابیست.
شعر فقط فارسی
زیزادن دان نه از ارکان که کوته دیدگی باشد *** که خطی از خرد خیزد تو آن را از بنان بینی
صفحه فوتبال من
کشور بنگلادش بر اساس تقسیمات کشوری شامل هفت استان می شود:
پس از استقلال بنگلادش در سال ۱۹۷۱، کشور بنگلادش به چهار استان تقسیم شد
داکا (به انگلیسی|انگلیسی: Dacca
چیتاگونگ
راج شاهی
کولنا
در سال ۱۹۸۳ تلفظ انگلیسی آن از Dacca به Dhaka تغییر نام پیدا کرد تا به تلفظ بنگالی آن نزدیکتر باشد.
در سال ۱۹۹۳ استان باریسال از کولنا جدا شد و همینطور استان سیلهیت در سال ۱۹۹۸ از چیتاگونگ جدا شد. بدین ترتیب بنگلادش به شش استان تقسیم شد.
در سال ۲۰۱۰ (۲۵ ژانویه) استان رنگ پور ، از دو منطقه رنگ پور و دیناج پور تشکیل شد که هر دو پیش از این جزء استان راج شاهی بودند. با توجه به این تقسیم بندی ها استان رنگ پور از نظر جمعیت در رده پنجم بالاتر از دو استان باریسال و سیلهیت قرار می گیرد. همچنین شهر رنگ پور بزرگ از دو شهر باریسال و سیلهیت می باشد.
این یک صفحهٔ کاربری ویکی‌پدیا است. این یک مقالهٔ دانشنامه‌ای نیست. اگر این صفحه را در وبگاهی به جز ویکی‌پدیا می‌بینید، شما در حال مشاهده یک وبگاهآینه هستید. آگاه باشید که این صفحه ممکن است به روز نباشد و کاربری که این صفحه متعلق به او است هیچ وابستگی شخصی به هیچ وبگاهی به جز ویکی‌پدیا نداشته باشد. صفحه اصلی در اینجا قرار دارد.
