پرش به محتوا

gh (دونگاره)

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

GH یک دونگاره است که در نوشتار بسیاری از زبان‌های اروپایی وجود دارد. در انگلیسی باستان برای نشان‌دادن سایشی نرمکامی بی‌واک که معادل آوای حرف /خ/ در الفبای فارسی و عربی بود، حرف (h) به‌کار رفته می‌شد که در انگلیسی نوین حذف شده و امروزه در واژگان انگلیسی باستان در انگلیسی نوین آن را با (gh) نشان می‌دهند، مانند «لیخت» (Liht) و «لایت» (Light) یا «داختر» (Dauhter) و «داتر» (Daughter). امروزه در زبان انگلیسی، gh یکی از حالت‌های ساکت، یا آوای سایشی لبی‌دندانی بی‌واک همانند حرف «ف» را دارد، مانند ئی‌ناف = enough. در انگلیسی وقتی gh در ابتدای واژه باشد، آوای انفجاری نرمکامی واک‌دار (حرف «گ») می‌دهد مانند گُست = ghost.

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]