پرش به محتوا

لانگرین (پروتئین)

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
(تغییرمسیر از CD207)
CD207
ساختارهای موجود
PDBجستجوی هم‌ساخت‌شناسی: PDBe RCSB
معین‌کننده‌ها
نام‌های دیگرCD207, CLEC4K, CD207 molecule
شناسه‌های بیرونیOMIM: 604862 MGI: 2180021 HomoloGene: 9252 GeneCards: CD207
هم‌ساخت‌شناسی
گونه‌هاانسانموش
Entrez
آنسامبل
یونی‌پروت
RefSeq (mRNA)

NM_015717، XM_011532875 XM_011532876، NM_015717، XM_011532875

XM_006506139 NM_144943، XM_006506139

RefSeq (پروتئین)

XP_011531176، XP_011531177، XP_011531178 NP_056532، XP_011531176، XP_011531177، XP_011531178

XP_006506202 NP_659192، XP_006506202

موقعیت (UCSC)ن/مChr : 83.65 – 83.65 Mb
جستجوی PubMed[۲][۳]
ویکی‌داده
مشاهده/ویرایش انسانمشاهده/ویرایش موش

لانگرین (انگلیسی: Langerin) که با نام CD207 هم شناخته می‌شود، یک پروتئین است که در انسان توسط ژن «CD207» کُدگذاری می‌شود.[۴][۵] لانگرین یکی از انواع گیرنده‌های سطح سلول، لکتین نوع سی نوع دوم است که بر روی سلول‌های لانگرهانس پوست انسان یافت می‌شود.[۵][۶]

اهمیت بالینی

[ویرایش]

لانگرین‌های سلول‌های لانگرهانسِ مخاطی در بافت پوششی اندام جنسی انسان، قادر است به اچ‌آی‌وی-۱ متصل شده و آنرا به‌صورت «ریزدانه‌های بربک» درآورده و تجزیه کند.[۷][۸]

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ GRCm38: Ensembl release 89: ENSMUSG00000034783 - Ensembl, May 2017
  2. "Human PubMed Reference:". National Center for Biotechnology Information, U.S. National Library of Medicine.
  3. "Mouse PubMed Reference:". National Center for Biotechnology Information, U.S. National Library of Medicine.
  4. آنتره 50489
  5. ۵٫۰ ۵٫۱ Valladeau J; Ravel O; Dezutter-Dambuyant C; Moore K; Kleijmeer M; Liu Y; Duvert-Frances Vé; Vincent C; Schmitt D (2000). "Langerin, a Novel C-Type Lectin Specific to Langerhans Cells, is an Endocytic Receptor that Induces the Formation of Birbeck Granules". Immunity. 12 (1): 71–81. doi:10.1016/S1074-7613(00)80160-0. PMID 10661407.
  6. Valladeau J; Clair-Moninot Vé; Dezutter-Dambuyant C; Pin J-J; Kissenpfennig A; Mattéi M-G; Ait-Yahia S; Bates EEM; Malissen B (2002). "Identification of Mouse Langerin/CD207 in Langerhans Cells and Some Dendritic Cells of Lymphoid Tissues". Journal of Immunology. 168 (2): 782–92. doi:10.4049/jimmunol.168.2.782. PMID 11777972.
  7. De Witte L; Nabatov A; Pion M; Fluitsma D; De Jong MAWP; De Gruijl T; Piguet V; Van Kooyk Y; Geijtenbeek TBH (2007). "Langerin is a natural barrier to HIV-1 transmission by Langerhans cells". Nature Medicine. 13 (3): 367–71. doi:10.1038/nm1541. PMID 17334373.
  8. Turville S, Wilkinson J, Cameron P, Dable J, Cunningham AL (2003). "The role of dendritic cell C-type lectin receptors in HIV pathogenesis". Journal of Leukocyte Biology. 74 (5): 710–8. doi:10.1189/jlb.0503208. PMID 12960229.

برای مطالعهٔ بیشتر

[ویرایش]

پیوند به بیرون

[ویرایش]