کپسوله‌سازی (شبکه رایانه‌ای)

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه است که توسط Babooneh (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۵ مارس ۲۰۱۹، ساعت ۲۰:۰۵ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی داشته باشد.

کپسوله‌سازی از داده‌های کاربر، در یک پشته UDP شبه لینوکس. هر لایه جدید شامل داده‌هایی از لایه قبلی می‌باشد، اما هر لایه جدید قابلیت این را ندارد که بفهمد کدام قسمت از داده سرآیند یا یدکی از لایه قبلی است. این تکنیک به صورت تأثیرگذاری داده‌ها را در لایه‌های پایین‌تر پنهان می‌کند. .[۱]

در شبکه‌های رایانه ای کپسوله‌سازی روشی برای طراحی ماژولار پروتکل‌های مخابراتی است که در آن به صورت منطقی توابع در داخل شبکه از ساختار زیرین خود جدا می‌شوند این کار توسط دربرگیری یا مخفی کردن اطلاعات در داخل اشیاء سطح بالاتر است.

لایه فیزیکی مسئول انتقال فیزیکی داده است. کپسوله‌سازی لینک به شبکه محلی و پروتکل اینترنت (IP) اجازه می دهد که آدرس‌سازی جهانی را از کامپیوترهای مستقل مهیا کند، پروتکل کنترل انتقال (TCP) کاربردها یا انتخاب فرآیند را اضافه می‌کند. برای مثال یک پورت مشخص می‌کند که سرویس به یک سرور وب تعلق دارد یا یک سرور تی‌اف‌تی‌پی.

منابع

  1. Forouzan, Behrouz A. (2010). TCP/IP protocol suite (4th ed.). Boston: McGraw-Hill Higher Education. p. 23. ISBN 0073376043. {{cite book}}: |access-date= requires |url= (help)

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «کپسوله سازی». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۵ آوریل ۲۰۰۹.