مارتین دیویس

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه است که توسط InternetArchiveBot (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۱۳ ژوئن ۲۰۲۰، ساعت ۱۷:۵۶ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی داشته باشد.

مارتین دیویس
زادهٔ1928 (۹۵–۹۶ سال)
نیویورک
ملیتایالات متحده آمریکا
محل تحصیلدانشگاه پرینستون
شناخته‌شده برایDavis–Putnam algorithm
DPLL algorithm
work on مسئله دهم هیلبرت
جایزه(ها)Chauvenet Prize (1975)
پیشینه علمی
محل کاردانشگاه نیویورک
پایان‌نامهOn the Theory of Recursive Unsolvability (۱۹۵۰)
استاد راهنماآلونزو چرچ
دانشجویان دکتریJohn Denes, Robert Di Paola, Thomas Emerson, Ronald Fechter, Richard Gostanian, Keith Harrow, Barry Jacobs, Jean-Pierre Keller, Moshe Koppel, David Linfield, Donald W. Loveland, Eugenio Omodeo, Donald Perlis, Alberto Policriti, Richard Rosenberg, Edward Schwartz, Ron Sigal, Eric Wagner, Martin Zuckerman

مارتین دِیویس (به انگلیسی: Martin Davis)، متولد ۱۹۲۸، ریاضی‌دانی آمریکایی و استاد بازنشستهٔ دانشگاه نیویورک است. دیویس در سال ۱۹۵۰ در دانشگاه پرینستون زیر نظر آلونزو چرچ دکترا گرفته است. عمدهٔ شهرت او در منطق ریاضی بابت سهم ویژه‌اش در اثباتِ حل‌ناپذیریِ مسئلهٔ دهم هیلبرت است.

دیویس در ۱۹۷۵ برندهٔ جایزهٔ لروی استیل شده است.[۱]

آثار

  • Davis, Martin (1973). Hilbert's tenth problem is unsolvable. The American Mathematical Monthly, 80: 233-269.
  • مارتین دیویس و روبن هرش، «مسألهٔ دهم هیلبرت»، ترجمهٔ محمد جلوداری‌ممقانی، نشر ریاضی، سال ۱، شمارهٔ ۲ (مرداد ۱۳۶۷)، صص. ۱۱۶-۱۰۹.

منابع

  1. «The Leroy P Steele Prize of the AMS». بایگانی‌شده از اصلی در ۶ دسامبر ۲۰۱۶. دریافت‌شده در ۱۸ ژانویه ۲۰۱۷.

پیوند به بیرون