عزالدین آملی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

نسخه‌ای که می‌بینید، نسخهٔ فعلی این صفحه است که توسط BlUeRiVeR20 (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۱۷ نوامبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۵:۱۰ ویرایش شده است. آدرس فعلی این صفحه، پیوند دائمی این نسخه را نشان می‌دهد.

(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

عزالدین آملی با نام کامل عزٌالدین بن جعفر بن شمس الدین آملی، عالم شیعه، ریاضیدان، سده دهم هجری قمری از مردمان طبرستان بود، عزالدین معاصر شاه طهماسب صفوی و ملازم تاج‌الدین حسن وزیر مازندرانی و همدرس محقق کرکی و ابراهیم قطیفی بود که هر سه از شاگردان علی بن هلال جزائری به شمار می‌رفتند. وی در شهر ساری وفات یافت و در همان‌جا دفن شد.

آثار[ویرایش]

رساله‌ی «حسینیه» با دیباچه و دو باب بیان اعتقادات قلبیّه و ذکر عبادات شرعیه» به نام تاج‌الدین حسن وزیر؛ ترجمه شرح نهج‌البلاغه ابن میثم بحرانی به فارسی به نام آن وزیر؛ لمعه؛ در نکاح دائم و متعه.

آرامگاه[ویرایش]

او به همراه میر حیدر آملی در آرامگاه سه سید آملی مدفون است.

پانویس[ویرایش]

برگرفته از کتاب اثرآفرینان (جلد اول-ششم)

منابع[ویرایش]