سیمین صابری

سیمین صابری
زادهٔ	۱۱ اسفند ۱۳۳۷
درگذشت	۲۰ خرداد ۱۳۶۲ (۲۴ سال) در زندان عادل‌آباد شیراز
ملیت	ایرانی
پیشه	دیپلم و استخدام شرکت زراعی مرودشت
اتهام(های) جزایی	به دلیل اعتقادش به بهائیت
مجازات(های) جزایی	توسط دادگاه انقلاب اسلامی ایران به اعدام محکوم شد
والدین	مادرش طاوس پمپوسیان و پدرش حسین صابری

سیمین صابری (زادروز ۱۱ اسفند ۱۳۳۷ - درگذشته ۲۸ خرداد ۱۳۶۲) یکی از قربانیان جامعه بهایی ایران است که به دلیل اعتقادش به بهائیت توسط دادگاه انقلاب اسلامی ایران به اعدام محکوم شد و در سن ۲۴ سالگی به همراه ۹ زن بهائی دیگر در میدان چوگان شیراز توسط جمهوری اسلامی ایران به دار آویخته شد.

زندگی‌نامه

سیمین صابری در یک خانواده بهایی در تاریخ ۱۱ اسفند ۱۳۳۷ در روستای ده بید در شهرستان ده بید در استان فارس زاده شد.

نام پدرش حسین و مادرش طاوس پمپوسیان بود منزل آنها در دو کیلومتری مرودشت قرار داشت؛ و پس از اتمام تحصلات ابتدائی و دیپلم به استخدام شرکت زراعی مرودشت درآمد. او کوچترین فرزند خانواده بود و همانند پدر و مادرش به دین بهائیت گروید.

دوران انقلاب

در بحبوحه انقلاب سال ۱۳۵۷ عده‌ای متعصب به خانه‌های بهائیان در مرودشت هجوم برده و به تهدید و ارعاب و سنگ پرانی به داخل خانه‌های آنها اقدام کردند و خانواده سیمین هم بسرعت خانه را ترک کرده و متواری شدند و به تهران نزد اقوام خود رفتند بعد از گذشت یکماه که به شیراز بازگشتند دیدند که خانه آنها توسط دولت مصادره شده‌است.

سیمین فردی رحیم و دلسوز بود با مادرش با خیاطی کردن امرار معاش می‌کردند و همراه با تعدادی از دوستان خود به دارالمجانین می‌رفت و به دختران کم سن و سال آنجا در کارهای فردی کمک می‌کردند.

دستگیری

سیمین در تاریخ دوم آبان سال ۱۳۶۱ توسط چند نفر از عوامل حکومت جمهوری اسلامی دستگیر و به زندان عادل آباد شیراز منتقل شد. او در سلولی دو در یک و نیم متری با دو نفر دیگر هم‌بند بود روحیه او در زندان خیلی خوب بود و به هم بندیان خود روحیه می‌داد و مرتب دعا می‌خواند و مناجات عبدالبهاء را تکرار می‌کرد که: «ای خدای من جانم فدای احبابت، این خون افسرده را در سبیل دوستانت بر خاک ریز و این تن فرسوده را در راه یارانت، خاک راه و غبار اَقدام نما. ای خدای من.» او مادرش را هنگام ملاقات دلداری می‌داد و به او توصیه می‌کرد که به رضای خدا راضی باش.

اعدام

سیمین صابری همراه با ۹ زن بهائی دیگر در روز ۲۸ خرداد ۱۳۶۲ در زندان عادل آباد شیراز، به دار آویخته شد. او در هنگام اعدام ۲۴ سال داشت.

نام سیمین صابری ضمن یکی از ۲۰۶ نفری در گزارش سال ۱۹۹۹ جامعه جهانی بهائیان منتشر شده آمده‌است. از اتهاماتی که علیه صابری پس از دستگیری عنوان شده و نیز موضوعات مطرح شده در دادگاه اطلاعی در دست نیست. اما بر طبق آنچه نمایندگان جامعه بهائی اعلام می‌کنند، صرف بهائی بودن دلیل اصلی بازداشت و دادگاهی شدن او بوده‌است.

جستارهای وابسته

• بهائیان ایرانی