خلد برین
خٌلد بَرین (بهشت اعلی) منظومه شعر در قالب مثنوی از وحشی بافقی[۱] یکی از شاعران سدهٔ دهم ایران است که در سال ۹۳۹ هجری قمری در شهر بافق از توابع یزد چشم به جهان گشود.در بحر سریع و به تقلید از مخزن الاسرار نظامی گنجوی است.[۲]
نمونه شعر
ابیات آغازین:
| خامه[۳] برآورد صدای صریر[۴] | بلبلی از خلدبرین زد صفیر | |
| خلدبرین ساحت این گلشن است | خامه در او بلبل دستان زن است | |
| بلبل این باغ پرآوازه باد | دم به دمش زمزمه‌ای تازه باد |
از حکایت های منظومه
[۶]
| جاهلی از گنج خرد تنگدست | آرزوی گنج به دل نقش بست | |
| در طلب گنج به ویرانه‌ها | بود سراسیمه چو دیوانه‌ها | |
| رفت یکی روز به ویرانه‌ای | چون دل ویران خودش خانه‌ای | |
| دید برون آمده ماری عجب | بر تن او نقش و نگاری عجب |
پانویس
- ↑ دیوان وحشی بافقی، ویراستهٔ حسین آذران (نخعی)، مؤسسهٔ انتشارات امیرکبیر، چاپ دهم، تهران، ۱۳۸۸.
- ↑ «نسخه آرشیو شده». بایگانی‌شده از اصلی در ۴ مارس ۲۰۱۶. دریافت‌شده در ۵ فوریه ۲۰۱۶.
- ↑ به معنای قلم
- ↑ صدایی که از قلم نی به‌وقت نوشتن برمی‌آید.
- ↑ برای خواندن منظومه:http://ganjoor.net/vahshi/khold-barin/
- ↑ http://ganjoor.net/vahshi/khold-barin/sh7/