تکنیک‌های سازدهنی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه است که توسط Wikimostafa (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۳ دسامبر ۲۰۱۸، ساعت ۰۵:۴۷ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی داشته باشد.

در نواختن سازدهنی از شماری تکنیک از جمله بِندینگ (bending)، آوربندینگ (overbending)، تانگ‌بلک (tongue blocking)، ویبراتو (vibrato)، گلیساندو (glissando) و غیره استفاده می‌شود.

بِندینگ

در سازدهنی دیاتونیک می‌توان با اجرای تکنیک بِندینگ، به شمار نت‌های قابل نواختن اضافه کرد و با این تکنیک، نیم‌پرده‌های کروماتیک را نیز نواخت. برای اجرای بندینگ باید از ماهیچه‌های حنجره و زبان کمک گرفت. با این حال، اجرای آن برای تازه‌کاران سخت است و مهارت پیدا کردن در این تکنیک نیاز به سال‌ها تمرین دارد. در سازدهنی کروماتیک نیز می‌توان بندینگ را اجرا کرد.

تکنیک بندینگ یکی از پایه‌های اساسی سازدهنی بلوز و راک است.

در تصویر زیر، نتیجهٔ حاصل از اجرای بندینگ بر روی سوراخ‌های ده‌گانهٔ سازدهنی دیاتونیک نمایش داده شده‌است:

                           |D |F |A|
                        |B |D|F|B |
hole:  1  2  3  4  5  6  7  8  9  10 
       ---- 
blow: |C |E |G |C |E |G |C |E |G |C | 
draw: |D |G |B |D |F |A |B |D |F |A | 
       ----
      |C|F|A|C|E |G|
         |F |A |
            |G|

منابع

پیوند به بیرون