اگزوسیتوز
1. میتوکندری
2 وزیکول سیناپسی با ناقل عصبی
3. خودگیرنده
4. سیناپسی که ناقلان عصبی آن آزاد شده است. (سروتونین)
5. گیرندگان پس-سیناپسی که توسط ناقلین عصبی فعال شده اند (القای پتانسیل پس-سیناپسی).
6. کانال کلسیم
7. اگزوسیتوز یک وزیکول
8. ناقل عصبی بازپس گرفته شده.
اگزوسیتوز (به انگلیسی: Exocytosis) در زیست‌شناسی به عبور مولکول های بزرگ مواد جامد یا مایع از غشای سلولی اطلاق می‌شود.
به دیگر سخن، اگزوسیتوز فرایندی است که طی آن یک یاخته موادی را به غشاء سلولی یا محیط برون سلولی تراوش می‌کند. این مواد تراوشی از پروتئین‌ها، لیپیدها و دیگر مواد تشکیل شده و به صورت مختصر می توان گفت که گاهی سلول به درشت مولکول هایی نیاز دارد که آن را می توان از طریق اگزوسیتوز از سلول خارج نمود. نکته قابل توجه اینکه اگزوسیتوز موجب افزایش سطح غشاء می گردد.
مواد ترشح‌شده در دستگاه گلژی به صورت وزیکول‌هایی بسته‌بندی می‌شوند. این وزیکول‌ها سپس به غشاء سلولی منتقل شده و با آن ادغام می‌گردند.
فرایند معکوس اگزوسیتوز را فرایند اندوسیتوز می‌نامند که طی آن مولکول های بزرگ مواد خارجی اعم از جامد یا مایع را از طریق غشای سلولی به درون آن می برد. البته ناگفته نماند که تمام ترشحاتی که در درون بدن اتفاق می افتد ناشی از اگزوسیتوز است.
همچنین ببینید
منابع
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Exocytosis». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی.
 | این یک مقالهٔ خرد زیست‌شناسی است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |