الفبای آوایی
الفبای فونتیک یا الفبای آوایی به معنی این است که هر آنچه نوشته می‌شود، دقیقاً به همان صورت، بدون چیزی کمتر یا بیشتر از آن، خوانده شود.
زبان‌های طبیعی معمولاً دارای الفبای فونتیک نیستند، و از این رو برای ثبت نحوهٔ تلفظ کلمات در لغت‌نامه‌ها یا دانشنامه‌ها از الفبایی فونتیک، مانند الفبای آوانگاری بین‌المللی (IPA) استفاده می‌کنند. اما زبان‌های فراساخته عموماً دارای الفبای آوایی یا فونتیک هستند بنابراین خواندن و نوشتن آنها بسیار آسان است، و نیازی به الفبای فونتیک دیگری برای کمک به شناخت تلفظ صحیح مثل IPA ندارند. به عنوان مثال زبان بین‌المللی اسپرانتو، دارای الفبایی کاملاً آوایی است و پس از فراگیری الفبای این زبان، خواندن و نوشتن به آن، بدون هیچ گونه اشتباهی، میسر است.
منابع
Wikipedia contributors, "Phonetic alphabet," Wikipedia, The Free Encyclopedia, http://en.wikipedia.org/w/index.php?oldid=174999494 (accessed February ۱۹, ۲۰۰۸).
- الف- مثل آزاده
- ب -مثل بابک
- پ- مثل پرستو
- ت- مثل تهران
- ث- مثل ثابت
- ج- مثل جواد
- چ- مثل چمدون
- ح- مثل حوله
- خ- مثل خیار
- د- مثل دیروز
- ذ -مثل دال ذال
- ر- مثل رامین
- ز-مثل زیبا
- ژ- مثل ژاله
- س- مثل سرما
- ش- مثل شب
- ص- مثل صابون
- ض- مثل ضابطه
- ط- مثل طاهر
- ظ- مثل ظاهر
- ع- مثل علی
- غ- مثل غذا
- ف- مثل فرخ
- ق- مثل قانون
- ک- مثل کباب
- گ- مثل گلیم
- ل- مثل لیوان
- م- مثل مونا
- ن- مثل نون
- و- مثل وحید
- ه- مثل هستی
- ی- مثل یاس