اسم جمع

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه است که توسط Rezabot (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۱ آوریل ۲۰۲۰، ساعت ۰۹:۲۴ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی داشته باشد.

در دستور زبان به نامواژه‌هایی که به ظاهر مفرد و در معنی، جمع باشد اسم جمع می‌گویند مانند: دسته، رمه، گله، سپاه، طایفه، لشکر، خانواده، ملت و جامعه.

در برخی زبان‌ها اسم جمع با وندافزایی نیز ساخته می‌شود مانند زبان فارسی از راه پسوند «-گان» نمونه: ناوگان (گروهی ناو) یا «-ار» نمونه: خاویار (گروهی خاوه / تخم)

در زبان فرانسه‌ای valet (نوکر) که با افزودن پسوند «-aille» و بصورتvaletaille معنی گروهی نوکر می‌دهد.

در زبان فراساخته اسپرانتو: «-ar» نمونه: «arbo» درخت «arbaro» جنگل (گروهی درخت)

منابع

یکی از مآخذ: آوای آزاد