اسلحه‌دارباشی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه است که توسط Dexbot (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۶ اوت ۲۰۲۰، ساعت ۰۴:۳۴ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی داشته باشد.

اسلحه دار باشی یکی از نقشهای نظامی در دوره قاجاریه می‌باشد و آن فردی است رئیس اسلحه داران است.[۱] در ساختار نظامی، محلی به نام اسلحه‌خانه جهت نگهداری اسلحه‌ها در نظر گرفته می‌شود و ورود و خروج از آن به‌طور دقیق کنترل می‌گردد. در زمانهای گذشته که تولید اسلحه محدود بود و تأمین آن نیز به سختی صورت می‌گرفت، به‌طور معمول پادشاهان فرد مطمئنی را جهت کنترل اسلحه‌خانه می‌گمارند و معمولاً این فرد نیز محافظ اول پادشاه می‌شد که در همه جا با تیم خود مراقبت از پادشاه را بعهده داشت.

اسلحه‌دارباشی‌ها

در زمان سلطنت رضا شاه پهلوی در سال ۱۳۰۴ خورشیدی آقای یدالله خان بیگدلی به عنوان اسلحه‌دار مخصوص انتخاب گردید[۲] و پس از به حکومت رسیدن محمدرضا شاه این حکم در سال ۱۳۲۶ خورشیدی تمدید گردید.[۳]

پانویس

منابع