دلار (پرتوزایی)

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه است که توسط Sarf99 (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۳ مهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۲۱:۴۷ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی داشته باشد.

دلار واحد اندازه‌گیری فعالیت نوترون در یک رآکتور هسته‌ای است. صد سنت معادل یک دلار است.

تعریف و استفاده

وقتی شکافت هسته‌ای اتفاق می‌افتد، نوترون‌ها در یک فرایند آماری آزاد می‌شوند. بیشتر نوترون‌‌ها آنی هستند و در زمان شکافت ایجاد و در کمتر از ۱۰ نانو ثانیه (شیک) آزاد می‌شوند. مابقی از هسته‌های محصول شکافت آزاد می‌شوند. این نوترون‌های تأخیری کنترل پذیری رآکتورهای هسته‌ای را در زمان چند میلی‌ثانیه فراهم می‌کنند؛ و اگر این نوترون‌های تأخیری نبودند تغییرات رآکتور تا حدی سریع می‌شد که قابل کنترل نبود. محدودۀ راکتیویته کمتر از صفر دلار، بین صفر تا یک دلار و مساوی و بیشتر از یک دلار به ترتیب زیر بحرانی، بحرانی کنترل پذیر (نقطه کاری رآکتورهای قدرت) و بحرانی سریع (کنترل ناپذیر مانند انفجار هسته‌ای یا رآکتور کنترل نشده) گفته می‌شود.[۱]

نمونۀ استفاده از این واحد جملهٔ «۵ سنت بالاتر از بحرانیت سریع» است.[۲]

تاریخچه

به گفته آلوین وینبرگ و اوجین وینگر، لوئیس اسلوتین اولین کسی بود که واژه دلار و سنت را برای نسبت بحرانیت سریع و برهنه پیشنهاد داد.[۳]

منابع

  1. Hugh C. Paxton: A History of Critical Experiments at Pajarito Site. Los Alamos Document LA-9685-H, 1983.
  2. McLaughlin, Thomas P.; et al. (2000). A Review of Criticality Accidents (PDF). Los Alamos: Los Alamos National Laboratory. p. 75. LA-13638. Retrieved 5 November 2012.
  3. Weinberg, Alvin M.; Wigner, Eugene P. (1958). The Physical Theory of Neutron Chain Reactors. Chicago: University of Chicago Press. p. 595.