آلتادین

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه است که توسط 83.122.93.108 (بحث) در تاریخ ‏۲۱ فوریهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۰۸:۱۶ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی داشته باشد.

آلتادین (به انگلیسی: (Althadin)

رده درمانی : خلط آور، ضدالتهاب مخاط گلو و دهان

اشکال دارویی: قرص ۷۰۰ میلی گرمی مکیدنی

موارد مصرف

خلط آور، التهاب مخاط گلو و دهان، سرماخوردگی و گرفتگی صدا، سرفه‌های تحریکی، خشکی دهان و گلو و غیره...

مکانیسم اثر

قرص لیکوفار حاوی گیاه ختمی، عصاره شیرین بیان و اسانس نعنا می‌باشد. ختمی موجود در این داروی گیاهی (به عنوان اصلی‌ترین ترکیب تشکیل‌دهنده) حاوی موسیلاژها و مواد موثره دیگری است که خواص خلط آور و نرم کننده دارند و با ایجاد یک لایه موسیلاژی در مخاط داخل گلو، مانع از گسترش تحریکات می‌شوند.[۱]

موارد منع و احتیاط در مصرف

  • حساسیت به ترکیبات تشکیل‌دهنده دارو
  • بیماران دیابتی
  • در التهابهای ناشی از عفونت مصرف آلتادین می‌بایست همراه با آنتی‌بیوتیک (طبق تجویز پزشک) باشد.

نحوه مصرف

طبق دستور پزشک هر 1 تا 4 ساعت یک قرص مکیده می‌شود.

منبع

  • داروهای ژنریک ایران و دسته بندی داروها (همراه با داروهای گیاهی و داروهای هلال احمر)، تألیف: دکترمصطفی صابر، چاپ هفتم، صفحه :۲۷۱