آلتادین

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

آلتادین (به انگلیسی: (Althadin)

رده درمانی: خلط آور، ضدالتهاب مخاط گلو و دهان

اشکال دارویی: قرص ۷۰۰ میلی‌گرمی مکیدنی

موارد مصرف[ویرایش]

خلط آور، التهاب مخاط گلو و دهان، سرماخوردگی و گرفتگی صدا، سرفه‌های تحریکی، خشکی دهان و گلو و غیره… نمونه‌های شبیه این قرص جدیداً در داروخانه‌ها هست که اثر خوبی در خشکی گلو و التهاباتی داره که موجب گلودرد و نهایتاً گلودردهای عفونی میشه.

مکانیسم اثر[ویرایش]

قرص لیکوفار حاوی گیاه ختمی، عصاره شیرین بیان و اسانس نعنا می‌باشد. ختمی موجود در این داروی گیاهی (به عنوان اصلی‌ترین ترکیب تشکیل‌دهنده) حاوی موسیلاژها و مواد موثره دیگری است که خواص خلط آور و نرم‌کننده دارند و با ایجاد یک لایه موسیلاژی در مخاط داخل گلو، مانع از گسترش تحریکات می‌شوند.

موارد منع و احتیاط در مصرف[ویرایش]

  • حساسیت به ترکیبات تشکیل‌دهنده دارو
  • بیماران دیابتی
  • در التهابهای ناشی از عفونت مصرف آلتادین می‌بایست همراه با آنتی‌بیوتیک (طبق تجویز پزشک) باشد.

نحوه مصرف[ویرایش]

طبق دستور پزشک هر ۱ تا ۴ ساعت یک قرص مکیده می‌شود.

منابع[ویرایش]

  • داروهای ژنریک ایران و دسته‌بندی داروها (همراه با داروهای گیاهی و داروهای هلال احمر)، تألیف: دکترمصطفی صابر، چاپ هفتم، صفحه :۲۷۱