عبدالرحیم همایونفرخ
عبدالرحیم همایونفرخ (۱۲۶۲–۱۷ تیر ۱۳۳۸) نویسنده و مترجم ایرانی بود.[۱] او در سال ۱۳۱۷ به پیشنهاد علی‌اصغر حکمت، عضو فرهنگستان ایران شد. مهم‌ترین اثر او دستور جامع زبان فارسی است که برای نگارش آن جایزه اول سلطنتی و نشان درجه یک از وزارت فرهنگ ایران دریافت کرد. او پدر رکن‌الدین همایونفرخ است.[۲]
آثار
- دستور جامع زبان فارسی، عبدالرحیم همایونفرخ، ناشر: علمی
- بابک و افشین، عبدالرحیم همایونفرخ، ناشر: اکباتان
- داستان تاریخی بابک، افشین و مازیار، عبدالرحیم همایونفرخ، افشین عاطفی (به اهتمام)، ناشر: همگام با هستی