مانتوس
مانتوس به استناد اساطیر اتروسکی، به همراه همسرش، مانیا، خدایان عالم اموات محسوب می‌شدند. آنها با شهر مانتوا (به ایتالیایی: Mantova)، که ممکن است نامش از همین مانتوس مشتق شده باشد، ارتباط داشتند.[۱]
از میان خدایان اتروسکی، مانتوس و مانیا، شهریار و شهبانوی زیرزمینی، از همه هراس انگیزتر بودند و هریک گروهی از شیاطین بالدار را، در پی اجرای احکام خویش می‌فرستادند.[۲]
پانویس
منابع
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Mantus». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۲ اوت ۲۰۱۰.
- ویل دورانت (۱۳۸۰)، تاریخ تمدن، جلد سوم(قیصر و مسیح)، ترجمهٔ حمید عنایت و دیگران، تهران: انتشارات علمی و فرهنگی، شابک ۹۶۴-۴۴۵-۲۳۴-۸