چشم ونوس آبی
| چشم ونوس آبی | |
|---|---|
| |
| چشم ونوس آبی | |
| رده‌بندی علمی | |
| فرمانرو: | گیاهان |
| (طبقه‌بندی‌نشده): | نهان‌دانگان[۱] |
| (طبقه‌بندی‌نشده): | دولپه‌ای‌های نو[۲] |
| (طبقه‌بندی‌نشده): | آستریده[۳] |
| راسته: | (نامشخص) |
| تیره: | تیره گاوزبان[۴] |
| سرده: | چشم ونوس[۵] |
| گونه: | O. verna |
| نام دوبخشی | |
| Omphalodes verna | |
چشم ونوس آبی گیاهی بومی بومی کوه‌های آلپ در اروپای مرکزی و جنوب خاوری اروپا.
گیاهی است دائمی، دارای ساقه‌های خزنده زیرزمینی و گلهای کوچک و مسطح به رنگ آبی روشن که در بهار _ تابستان ظاهر می‌شوند. حداکثر بلندی ۲۰-۱۵ و گستردگی آن به ۲۵ سانتیمتر می‌رسد. نیازها: مکان سایه - آفتاب، خاک لومی مرطوب که دارای زهکشی خوب نیز باشد. حداقل دمای قابل تحمل آن ۱۵- درجه سانتیگراد است. ازدیاد آن از طریق کاشت بذر یا تقسیم گیاه در بهار امکان پذیر است.
خطر انقراض :
چشم ونوس گیاهی در خطر انقراض است
شهرام احمدی ( مدیرکل حفاظت محیط زیست چهارمحال و بختیاری ) با بیان این که 14 گونه گیاهی استان در معرض خطر انقراض هستند، گفت: گونه‌های گل نرگس گونه تازتا، کرفس کوهی، کرفس سفید، مرزه کلاری و لاله واژگون زاگرسی با یک درجه حفاظت بالاتر در طبقه EN (احتمال بالای انقراض) و چشم ونوس، بومادران بختیاری، موسیر، رازیانه کوهی غشائی، باریچه، آنقوزه، عروس سنگ زردکوهی، عروس سنگ زاگرسی و زرین گیاه با یک درجه حفاظتی پائین‌تر در طبقه VU (احتمال بالای تهدید و در خطر بودن) هستند.
 | این یک مقالهٔ خرد مرتبط با گیاه است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |
منابع و پانویس‌ها
- مظفریان، ولی‌الله، فرهنگ نام‌های گیاهان ایران: لاتینی، انگلیسی، فارسی تهران: فرهنگ معاصر ۱۳۷۵، ص۳۰۸.
- ۱۴ گونه گیاهی در چهار محال و بختیاری، در معرض خطر انقراض
