فراخ شوال
فِراخ شِوال نوعی دامن‌های پرچین از جنس ابریشم است که خاستگاه آن شهرستان مهدیشهر (سنگسر) است. این دامن از محصولات تولیدی عشایر ایل سنگسر است و قدمت آن به دوره اشکانیان باز می‌گردد. در دوره اشکانیان پوشش زنان شامل پیراهن شلوار و در مراسم‌های رسمی و مذهبی همراه با شال بلندی بوده‌است که نمونه‌های آن در مجسمه‌های دوره اشکانیان نمایان است و این لباس سنگسری، شباهت‌های زیادی به لباس‌های زنان اشکانی دارد.[۱]
دامن فراخ شوال در زبان سنگسری و در بین عشایر ایل سنگسر به قِردار شوال هم مشهور است.
انواع[ویرایش]
این پوشاک عشایر ایل سنگسر، دامن بلندی است که انتهای پایینی آن با برش‌های اُریب و دو لایه پارچه ابریشمین تزئین شده‌است که نوارهای رنگی مورب و باریک ابریشمین در لبه پایینی دامن، یادآور طرح محرمات در طراحی سنتی ایرانی است.
فراخ شوال در دو نوع تیره ساده و روشن گل دار تولید می‌شود. نمونه تیره مخصوص بانوان متاهل و نمونه گلدار مختص دختران است.
کاربرد[ویرایش]
از این دامن معمولاً در مراسم عروسی و میهمانی استفاده می‌شود.
در هر دو نوع فراخ شوال، برای ساخت یک دست دامن، بیش از ۳۰ متر پارچه مورد نیاز است که به صورت بسیار پرچین و فشرده دوخته می‌شود. از این رو فراخ شوال، این لباس سنتی زنان عشایر ایل سنگسر را بایستی در رده پوشاک گرانقیمت و پرهزینه دسته‌بندی کرد.[۱]
پانویس[ویرایش]
جستارهای وابسته[ویرایش]
 | این یک مقالهٔ خرد پوشاک است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |