سه کشور اروپایی
سه کشور اروپایی (EU 3) یا سه کشور بزرگ اروپا (به انگلیسی: The EU Big Three)[۱] اصطلاحاً اشاره به ۳ کشور قاره اروپا یعنی فرانسه، آلمان و بریتانیا دارد.[۲][۱]
هر یک از این کشورها، به تنهایی قدرت جهانی به شمار می‌روند و در داخل و خارج اتحادیه اروپا از نفوذ زیادی برخوردارند.[۳] اکنون مرکزیت این ۳ کشور در تحولات اروپا غیرقابل‌انکار دانسته می‌شود.[۱] به طوری که در سال ۲۰۰۵ کریس پتن عضو کمیسیون روابط خارجی اتحادیه اروپا در مورد آن‌ها گفته بود: «من قصد اهانت به دیگر کشورها را ندارم، اما تا زمانی که فرانسه، آلمان و بریتانیا در قضیه نباشند، در موضوعات مهم اروپایی هیچ سیاستی وجود ندارد.»[۱]
این ۳ کشور در سال‌های ۲۰۰۳ تا ۲۰۰۴ طرف مذاکره ایران در موضوع هسته‌ای بودند و برای گسترش روابط سیاسی و اقتصادی خود با ایران تمایل داشتند.[۲]
جستارهای وابسته[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ Koops, Joachim Alexander (2011). "What Kind of Actor What Kind of Power?". The European Union as an Integrative Power: Assessing the EU's 'effective Multilateralism' with NATO and the United Nations. Institute for European Studies publication series (به انگلیسی). Vol. 16 (illustrated ed.). Asp / Vubpress / Upa. pp. 208–211.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ Terzi, Ozlem (2013). The Influence of the European Union on Turkish Foreign Policy (به انگلیسی). Ashgate Publishing, Ltd. p. 119.
- ↑ Bretherton, Charlotte; Vogler, John (2006). The European Union as a Global Actor (به انگلیسی). Routledge. p. 174.
 | این یک مقالهٔ خرد اروپا است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |