گیرنده اندوتلین

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
گیرنده اندوتلین A
شناساگرها
نمادEDNRA
آنتره۱۹۰۹
HUGO۳۱۷۹
میراث مندلی در انسان۱۳۱۲۴۳
RefSeqNM_001957
یونی‌پورتP25101
اطلاعات دیگر
جایگاهChr. 4 q۳۱٫۲
گیرنده اندوتلین B
شناساگرها
نمادEDNRB
نمادهای دیگرHSCR2, HSCR
آنتره۱۹۱۰
HUGO۳۱۸۰
میراث مندلی در انسان۱۳۱۲۴۴
RefSeqNM_000115
یونی‌پورتP24530
اطلاعات دیگر
جایگاهChr. 13 q۲۲

گیرنده اندوتلین (انگلیسی: Endothelin receptor) گروهی از مولکول‌های پروتئینی مشتمل بر ۴ نوع گیرنده به نام‌های ETA، ETB1، ETB2 و ETC،[۱] هستند که همگی متعلق به خانوادهٔ گیرنده‌های جفت‌شونده با پروتئین جی بوده و فعال‌شدن‌شان، منجر به افزایشِ سطحِ کلسیم داخل‌سلولی می‌گردد.[۲] نتیجهٔ این فعالیت، انقباض ماهیچه‌های صاف جدار رگ‌ها، افزایش فشار خون و یا بالعکس، شل‌شدگی ماهیچه‌های صاف جدار رگ‌ها و افت فشار خون است.

کارکرد فیزیولوژیک[ویرایش]

  • ETA موجب انقباض عروقی[۱] و احتباس سدیم و افزایش فشار خون می‌شود.[۳]
  • ETB1 سبب گشادشدگی رگ‌ها[۱] از طریق ترشح نیتریک اکسید و همچنین ناتریورز و افزایش تولید ادرار و در نهایت افت فشار خون می‌گردد.
  • ETB2 موجب انقباض عروقی می‌شود.[۱]
  • ETC عملکرد دقیق آن هنوز مشخص نشده است.[۱]

این گیرنده‌ها در دستگاه عصبی هم یافت می شوند که در آنجا، موجب آزادسازی نوروترانسمیتر (پیام‌رسان‌های عصبی) و تنظیم عملکرد رگ‌ها می‌شوند.[۴]

اهمیت بالینی[ویرایش]

جهش در ژن‌های این پروتئین‌ها موجب بروز «سندرم ABCD»[۵] و «سندرم واردنبرگ»[۶] می‌شود.

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ ۱٫۴ Walter F. Boron, Emile L. Boulpaep, eds. (2009). Medical physiology a cellular and molecular approach (2nd ed.). Philadelphia, PA: Saunders/Elsevier. pp. 480. ISBN 9781437720174.
  2. Davenport AP (2002). "International Union of Pharmacology. XXIX. Update on endothelin receptor nomenclature". Pharmacol. Rev. 54 (2): 219–26. doi:10.1124/pr.54.2.219. PMID 12037137.
  3. Hynynen MM, Khalil RA; Khalil (January 2006). "The vascular endothelin system in hypertension--recent patents and discoveries". Recent Pat Cardiovasc Drug Discov. 1 (1): 95–108. doi:10.2174/157489006775244263. PMC 1351106. PMID 17200683.
  4. Barnes K, Turner AJ; Turner (August 1997). "The endothelin system and endothelin-converting enzyme in the brain: molecular and cellular studies". Neurochem. Res. 22 (8): 1033–40. doi:10.1023/A:1022435111928. PMID 9239759.
  5. Verheij JB, Kunze J, Osinga J, van Essen AJ, Hofstra RM (2002). "ABCD syndrome is caused by a homozygous mutation in the EDNRB gene". Am. J. Med. Genet. 108 (3): 223–5. doi:10.1002/ajmg.10172. PMID 11891690.
  6. Read AP, Newton VE (1997). "Waardenburg syndrome". J. Med. Genet. 34 (8): 656–65. doi:10.1136/jmg.34.8.656. PMC 1051028. PMID 9279758.

بیشتر بخوانید[ویرایش]

  • Davenport AP, Hyndman KA, Dhaun N, Southan C, Kohan DE, Pollock JS, Pollock DM, Webb DJ, Maguire JJ. (2016) 'Endothelin' Pharmacol. Rev. 68: 357-418. pmid =26956245 doi =10.1124/pr.115.011833

پیوند به بیرون[ویرایش]