گویش نامعیار
گویش نامعیار یا گویش محاوره‌ای[۱][۲] یک گویش یا گونه است که بر خلاف گویش معیار در طول تاریخ از حمایت یا تحریم سازمانی برخوردار نبوده‌است. گویش نامعیار همانند هر گویش دیگری دارای دستور زبان و دایره واژگان ویژه خود و چندین لهجه، سبک و گونه است.[۳]
جستارهای وابسته
[ویرایش]پانویس
[ویرایش]- ↑ Fodde Melis (2002), p. 36
- ↑ Wolfram & Schilling-Estes (1998), p. 13–16
- ↑ Trudgill, Peter (1999). "Standard English: what it isn't". In Bex, T.; Watts, R.J. (eds.). Standard English: The Widening Debate. London: روتلج. pp. 117–128. Archived from the original on 21 March 2009.
کتاب‌شناسی
[ویرایش]- Wolfram, Walt; Schilling-Estes, Natalie (1998). American English: dialects and variation. Malden, Mass.: Blackwell.
- McWhorter, John H. (2001). Word on the Street: Debunking the Myth of a "Pure" Standard English. Basic Books.
- Fodde Melis, Luisanna (2002). Race, Ethnicity and Dialects: Language Policy and Ethnic Minorities in the United States. FrancoAngeli. ISBN 9788846439123.
- Mesthrie, Rajend (1994). Standardisation and variation in South African English. pp. 181–201. Retrieved 2019-05-16.
- Fasold, Ralph (2006) "The politics of language." In R.W. Fasold and J. Connor-Linton (eds) An Introduction to Language and Linguistics. pp. 371-400. Cambridge: Cambridge University Press.
 | این یک مقالهٔ خرد مرتبط با زبان‌شناسی است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |