گناه‌خوار

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

گناه‌خوار به کسی گفته می‌شود که طی مراسمی خوراکی‌ای که نزدیک یا روی بدن شخص درگذشته قرار داده شده را مصرف می‌کند تا به این روش از نظر معنوی گناهان میت را بپذیرد. این مراسم در قرن‌های ۱۷، ۱۸ و ۱۹ میلادی رواج داشت.[۱] در آن زمان اعتقاد بر این بود که خوراکی‌ها گناهان فرد تازه درگذشته را جذب می‌کنند و با خورده‌شدن‌شان توسط گناه‌خوار، روح متوفی مورد آمرزش قرار می‌گیرد. در شکل دیگری از این مراسم، شخص گناه‌خوار در ازای دریافت مبلغی ناچیز گناهان مُرده را به گردن می‌گرفت.[۲]

گناه‌خوارها گاهی این کار را با خوردن نانی که روی سینه یا صورت جسد مانده بود انجام می‌دادند و بعضی اوقات غذایی را می‌خوردند که فقط روی جسد نگه داشته شده‌بود.[۱] بعضی اوقات پس از پایان آیین گناه‌خواری بازماندگان متوفی با فحاشی و توهین، چماق، خاکستر و هر چیزی که قابلیت پرتاب شدن داشت گناه‌خوار را از خانه بیرون می‌کردند.[۲] پیامد عمل گناه‌خواران این بود که دیگران فکر می‌کردند آن‌ها حامل گناه همه افرادی هستند که گناهانشان را خورده بودند بنابراین معمولاً از آنها می‌ترسیدند و ازشان دوری می‌کردند.[۳]

انسان‌شناسی فرهنگی و فولکلورشناسان، گناه‌خواری را به عنوان نوعی از آیین طبقه‌بندی می‌کنند. مراسم گناه‌خواری معمولاً در اسکاتلند، ایرلند، ولز و مناطقی از انگلیس که مجاور ولز هستند انجام می‌شد.[۴]

منابع[ویرایش]

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ Fraga, Kaleena (10 ژانویه 2022). "The Bizarre History Of Sin Eaters, People Who Were Hired To Literally Consume The Misdeeds Of The Dead". allthatsinteresting.com (به انگلیسی). All Thats Interesting. Retrieved 25 September 2023.
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ "The Sin-Eater". irishtimes.com (به انگلیسی). Irish Times. 24 فوریه 1931. Retrieved 25 September 2023.
  3. Valjak, Domagoj (6 August 2018). "The Macabre Story of Sin-Eaters". The Vintage News. Archived from the original on 5 May 2022. Retrieved 28 March 2022.
  4. Davidson, Hilda Ellis (1993). Boundaries & Thresholds. Thimble Press. p. 85. ISBN 978-0-903355-41-4. Archived from the original on 28 March 2022. Retrieved 28 March 2022. It is this fear of what the dead in their uncontrollable power might cause which has brought forth apotropaic rites, protective rites against the dead. [...] One of these popular rites was the funeral rite of sin-eating, performed by a sin-eater, a man or woman. Through accepting the food and drink provided, he took upon himself the sins of the departed.