گل‌بست

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
گل‌بست پانتئون، پاریس، اثر ژاک ژرمن سوفلو و ژان باپتیست روندله، 1758-1790 [۱]

گُل‌بَست یا فستون (به انگلیسی: Festoon) (از واژهٔ فرانسوی feston , festone ایتالیایی، از فستو لاتین متأخر، در اصل یک گل‌آذین جشن، لاتین festum، جشن) تاج گل یا گل‌آذینی است که از دو نقطه آویزان شده‌است و در معماری معمولاً یک زیور حکاکی شده‌است که آرایش مرسوم گل‌ها، شاخ و برگ را نشان می‌دهد، یا میوه به هم چسبیده و با روبان آویزان شده‌است. [۲] این نقوش گاهی هنگام به تصویر کشیدن پارچه یا کتانی به عنوان یک سواگ شناخته می‌شود.[۳]

در زبان انگلیسی مدرن، فرم‌های فعل، به‌ویژه «گل‌بست با»، اغلب به‌صورت بسیار آزاد یا مجازی به معنای داشتن هر نوع آذین یا پوشش فانتزی استفاده می‌شوند.

منابع[ویرایش]

  1. Jones 2014, p. 276.
  2. Chisholm 1911.
  3. Sturgis, pp. 22-23