پرش به محتوا

گردشگری ادبی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

گردشگری ادبی (به انگلیسی Literary Tourism) گونه‌ای از انواع گردشگری است که در نتیجه علاقه فرد به یک نویسنده یا شاعر، اثر یا فضای ادبی و نیز میراث ادبی یک مقصد پدید می‌آید. گردشگران ادبی، از دیدن زادگاه و مرگ‌گاه و موزه و مسیر ادبی مرتبط با یک شاعر و نویسنده و اثر وی لذت می‌برند.

ویژگی‌ها

[ویرایش]

مقاصد گردشگری ادبی را می‌توان در سه دسته اصلی قرار داد:

۱. مکان‌های واقعی که با زندگی و مرگ یک نویسنده یا شاعر ارتباطی واقعی دارند و معمولا محل تولد، زندگی، آفرینش آثار و نیز محل مرگ و دفن آنها هستند. در جغرافیای تاریخی ایران‌زمین، حافظیه و سعدیه در شیراز، آرامگاه فردوسی در طوس، آرامگاه خیام در نیشابور و در دوران معاصر، خانه موزه سیمین و جلال[۱] و خانه صادق هدایت (هر دو در تهران) در این دسته هستند. در خارج از ایران، خانه ارنست همینگوی و خانه موزه جین آستن را می‌توان نام برد.

۲. مکان‌های خیال‌انگیز که در مقایسه با دسته اول، خیالی‌تر هستند و بیشتر با فضای اثر در ارتباط هستند. در ایران، کافه نادری تهران که پاتوق نویسندگان دهه چهل خورشیدی بوده[۲] و در خارج، موزه شرلوک هولمز در این دسته هستند.

۳. مکان‌های ساختگی که عمداً برای جذب بازدیدکننده آفریده شده‌اند. کافه‌های با تم هری پاتر در این دسته هستند.[۳]

همایش گردشگری ادبی ۱۳۹۱

[ویرایش]

در دی ماه ۱۳۹۱ همایشی با محوریت گردشگری ادبی در ایوان شمس تهران برگزار شد. ۱۸ مقاله مرتبط برگزیده و در کتابی به چاپ رسیدند.[۴][۵]

منابع

[ویرایش]
  1. «بازدید بیش از ۸۰۰۰ گردشگر از خانه‌موزه‌های سیمین و جلال و اخوان ثالث». ایسنا. دریافت‌شده در ۱۹ اوت ۲۰۲۴.
  2. «دورهمی نویسندگان و شاعران در این کافه‌های طهرون بود». همشهری آنلاین. دریافت‌شده در ۱۹ اوت ۲۰۲۴.
  3. کی. اسمیت، ملانی؛ مک‌لیود، نیکولا؛ رابرتسون، مارگارت‌هارت (۱۳۹۱). مفاهیم کلیدی در مطالعات گردشگری. مهکامه. صص. ۱۱۲ تا ۱۱۵. شابک ۹۷۸۹۶۴۲۸۲۷۹۸۵.
  4. «نخستین همایش ملی «گردشگری ادبی» برگزار شد». ایبنا. دریافت‌شده در ۱۹ اوت ۲۰۲۴.
  5. مجموعه مقالات نخستین همایش ملی گردشگری ادبی. داستان. ۱۳۹۱. شابک ۹۷۶۶۰۰۵۶۱۴۸۷۹ مقدار |شابک= را بررسی کنید: invalid prefix (کمک). پارامتر |تاریخ بازیابی= نیاز به وارد کردن |پیوند= دارد (کمک)