گردان یازده شناسایی

گردان ۱۱ شناسایی شامل دسته ای از خلبانان بسیار حرفه ای بود که برای نفوذ و عکسبرداری از عمق خاک دشمن آموزش دیده بودند.این گردان نخستین بار پیش از انقلاب اسلامی و در پایگاه یکم شکاری مهرآباد تشکیل شد و به مرور تجهیز و حرفه ای تر می شدند. این خلبانان بر خلاف تمام عملیات های هوایی باید ماموریت خود را به صورت تک فروندی و بدون هیچگونه سلاح تهاجمی در خاک دشمن انجام می دادند. موضوعی که در شعار این گردان یعنی «تنها، نترس، بی‌سلاح» جلوه گر شده است.تنها وسیله دفاعی هواپیماهای گردان یازده شناسایی پادهای اخلالگر جنگ الکترونیک بود.[۱] بسیاری از عملیات های موفق هوایی و زمینی جمهوری اسلامی در جنگ ایران و عراق با پروازهای موفق شناسایی این گردان انجام شد.از جمله موثر ترین عملیات های این گردان، شناسایی محل پل شناور عراق بر روی اروند رود بود که مورد شناسایی قرار گرفت و با انهدام آن به وسیله فانتوم‌های نهاجا در روز ۳ خرداد ۱۳۶۱ زمینه برای آزادسازی خرمشهر فراهم شد.[۲]