گائو هوآن
| گائو هوآن | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | |||||||||
| Regent of وی شرقی | |||||||||
| سلطنت | 534-547 | ||||||||
| جانشین | Gao Cheng | ||||||||
| Monarch | Emperor Xiaojing | ||||||||
| زاده | 496 | ||||||||
| درگذشته | ۱۷ فوریهٔ ۵۴۷ (۵۱ سال) | ||||||||
| Consorts | Empress Wuming Princess Ruru | ||||||||
| فرزند(ان) | Gao Cheng Emperor Wenxuan Gao Jun Gao Yan Gao You Emperor Xiaozhao Gao Huan Gao Yu Emperor Wucheng Gao Jie Gao Shi Gao Ji Gao Ning Gao Run Lady Gao Princess Taiyuan Princess Changle Zhaoshun Princess Yingchuan Princess Fuyang Princess Dongping | ||||||||
| |||||||||
| پدر | Gao Shusheng | ||||||||
| مادر | Han Qiji | ||||||||
گائو هوآن[۱] یا قائو خوآن یک فرمانده چینی‌تبار از سلسله وی شمالی بود. این سلسله از تبار بومیان چین نبودند و ریشه در اقوام بیابانگرد صحرای گبی به نام شیان‌بی‌ها داشتند. در سال ۵۳۴ میلادی گائو هوآن دست به شورش زد و پایتخت، لوئویانگ، را تصرف کرد و پادشاهی دست‌نشانده تعیین کرد اما پادشاه به شهر چانگ‌آن در غرب متواری شد که تحت کنترل فرماندهی به نام یوی‌وین‌تایا بود. به این ترتیب قلمروی وی شمالی به دو قسمت شرقی و غربی تقسیم شد[۲]. گائو هوآن برای مقابله با رقیب خود در وی غربی، یوی‌وین‌تایا، به دنبال اتحاد با آنا هوان، خان روران‌ها، و کوال‌یو، شاه توگون[۳]، رفت اما موفقیتی کسب نکرد. به دنبال این سلسله وی غربی برای مقابله با گائو هوآن با بومین خاقان متحد شد که او نخستین خان گوک‌ترک به شمار می‌رود[۴].