کشکنجیر
کُشکَنجیر[۱] (کوشک‌انجیر) (انگلیسی: Trebuchet) گونه‌ای از منجنیق بزرگ دژکوب بود که در گذشته با آن سنگ‌ها و تیرها را از فاصله‌های دور به سوی دژ یا دشمن پرتاب می‌کردند. هدف بهره‌گیری از کشکنجیر، بیشتر برای سوراخ و ویران کردن حصار دژهای دشمن بود.
دو نوع اصلی کشکنجیر وجود دارد. اولین مورد کشکنجیر کششی یا مانگونل است که از نیروی انسانی برای چرخاندن بازو استفاده می کند. اولین بار در قرن چهارم قبل از میلاد در چین ظاهر شد. در غرب، احتمالا توسط آوارها، گسترش یافت و در قرن ششم تا هفتم پس از میلاد توسط بیزانسی ها، ایرانیان، اعراب و سایر مردمان همسایه پذیرفته شد.[۲]
ریشه‌شناسی نام
[ویرایش]کُشک کوتاه‌شدهٔ کوشک (کاخ) و انجیر کوتاه‌شدهٔ انجیرنده، یعنی سوراخ‌کننده است.[۳]
منابع
[ویرایش]- ↑ Moshtagh Khorasani, Manouchehr. 2010. Lexicon of arms and armor from Iran: a study of symbols and terminology. Tübingen: Legat. p.213برای نام فارسی و انگلیسی از:
- ↑ (Graff 2016، ص. 142) "Another, more specifically Chinese contribution to military technology that may have been carried westward by the Avars is the traction trebuchet. In contrast to the counterweighted trebuchet..."
- ↑ لغتنامه دهخدا: کشکنجیر.
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Trebuchet». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۶ ژوئن ۲۰۱۵.
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ کشکنجیر موجود است.