کسری (لقب)

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
سکه درهم سیمین از خسرو دوم (كسرى الثاني)
نقش‌برجسته کسری انوشیروان دادگر در کاخ دادگستری تهران.

کسری برای اشاره به شاهنشاهان ساسانی و به عنوان لقب آن ها کاربرد دارد. کسری (کسرا) شکل (معرب) واژه پارسی خسرو (فارسی میانه: 𐭧𐭥𐭮𐭫𐭥𐭣𐭩‎) است. این واژه برای اشاره به شاهنشاهان ساسانی رایج بود و به نوعی در مقابل واژه قیصر که لقب امپراتوران روم بود قرار می‌گرفت. کسری، در ادبیات پارسی «پادشاه صاحب شکوه و جلال» معنی می‌دهد.

نام کسری (کسرا) از اسامی شاهنامه است . این نام در شاهنامه برای خسرو انوشیروان ساسانی به کار برده شده است .

بیت هایی از بخش اول داستان پادشاهی کسری انوشیروان در شاهنامه :

چو کسری نشست از بر تخت عاجبه سر برنهاد آن دل‌افروز تاج
بزرگان گیتی شدند انجمنچو بنشست سالار با رای‌زن


به کسری رسید آن سزاوار تاجببخشید بر جای ده یک خراج
شدند انجمن بخردان و ردانبزرگان و بیداردل موبدان


جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]