پرش به محتوا

پیش‌نویس:SQL تعبیه شده

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

SQL تعبیه شده یا Embedded SQL راهی برای ترکیب توان رایانشی زبان برنامه نویسی و قابلیت های پایگاه داده SQL است. عبارت های SQL تعبیه شده خطوط SQLی هستند که درون کد منبع برنامه به زبان میزبان نوشته شده اند. خطوط کد توسط پیش پردازنده SQL تعبیه شده تجزیه و با کد فراخوانی از کتابخانه زبان میزبان جایگزین می شوند. بعد خروجی پیش پردازنده با کامپایلر زبان میزبان کامپایل می شود. اینگونه برنامه نویس ها می توانند دستور های SQL را در هر زبانی مثل C/C++ ، COBOL و Fortran تعبیه کنند. این روش با زبان های برگرفته از SQL مثل PL/SQL و T-SQL که از پیش پردازنده های جدا استفاده نمی کنند، فرق دارد.

کمیته استانداردهای SQL، استاندارد SQL جاسازی‌شده را در دو مرحله تعریف کرد: یک صورت‌بندی به نام زبان ماژول تعریف شد، سپس استاندارد SQL جاسازی‌شده از زبان ماژول مشتق شد. استاندارد SQL، جاسازی SQL را به عنوان SQL جاسازی‌شده تعریف می‌کند و زبانی که در آن پرس و جوهای SQL جاسازی می‌شوند به عنوان زبان میزبان شناخته می‌شود. یک زبان میزبان محبوب، C است. زبان میزبان C و SQL جاسازی‌شده، به عنوان مثال، در سیستم‌های مدیریت پایگاه داده Oracle و Sybase به نام Pro*C، در Informix به نام ESQL/C و در سیستم مدیریت پایگاه داده PostgreSQL به نام ECPG نامیده می‌شود. SQL ممکن است در زبان‌هایی مانند PHP نیز جاسازی شود.