پیش‌نویس:نبرد پیله‌داربن

نبرد پیله‌داربن (جنگ گرده‌داری) یکی از حماسه‌های مقاومت مردم گیلان در مقابله با اشغالگران روس است. در ۲۳ خرداد ۱۱۸۴، مارشال سیسیانف فرمانده ارتش روسیه در جریان جنگ ایران و روسیه، یکی از افسران کارکشته خود موسوم به سرهنگ شفت را با ۱۲ کشتی جنگی، مأمور تسخیر رشت کرد. کشتی‌های جنگی روس از طریق تالاب انزلی، وارد بندرانزلی شده و در یک حمله برق آسا شهر را متصرف شدند. قوای روس پس از اشغال کامل انزلی در ۱ ژوئیه برابر با ۱۱ تیر همان سال، پیربازار را نیز به تصرف خود درآورده و در آنجا اقدام به سنگرسازی نموده و شهر رشت را زیر آتش سنگین توپخانه خود قرار دادند.

وقتی خبر تصرف انزلی و پیربازار به مردم رشت رسید اهالی رشت کفن پوش و پابرهنه در معابر اجتماع نموده و از حاکم گیلان میرزا موسی گیلانی (میرزا موسی منجم باشی) فرزند میرزا محمدرضای گیلانی خواستند که برای مبارزه آنها را مسلح کند.

میرزا موسی مردم را مسلح نموده و در جنگلهای بین رشت و پیربازار (واقع در روستای کنونی پیله داربن) به کمین نظامیان روس نشستند. پیاده‌نظام روس که به قصد تصرف رشت راه افتاده بود، در منطقه پیله داربن مورد شبیخون میلیشیای گیلان قرار گرفتند و نبرد سختی بین دو طرف درگرفت.

در نتیجه این نبرد، نیروهای روس از نیروهای گیلان شکست سختی خوردند و سرهنگ شفت و عده‌ای معدود از یارانش که از این معرکه جان سالم به در بردند، به سمت انزلی عقب‌نشینی کردند. برخی گزارش‌ها تلفات نیروهای روس را تا هزارنفر تخمین می‌زنند.

نبرد پیله داربن از جمله سلسله نبردهای جنگ ایران و روسیه است. اگرچه در سرانجام این نبردها، ایران در سال ۱۸۱۳ میلادی شکست خورده و مجبور به پذیرش قرارداد گلستان شد ولی پیروزی در نبرد پیله داربن سبب شد منطقه گیلان به سرنوشت قفقاز دچار نشده و مانع از جدا شدن گیلان از کشور ایران و ضمیمه شدن آن به خاک روسیه تزاری شد.

پیوند به بیرون

نبرد پیله داربن