پرش به محتوا

پیش‌نویس:جمال ائشگی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

اما جریان شعر جمال ایشگی اینست که شاعر میرزا محمد بخشی همسایه یی به نام جمال داشت که صاحب خری بود  و دیواره کاهگلی بین طویله های آن دو در اثر قدمت زیاد سوراخ شده بود بدین ترتیب که هر وقت شاعر صبح زود در نیمه تاریکی وارد طویله ی خود می شد و لامپ را روشن میکرد و نور لامپ که از سوراخ به طویله ی جمال می افتاد

خر جمال فکر میکرد که صاحب او آمده است و شروع به عرعر کردن میکرد

 که شاعر این گفتمان را به نظم در آورده است.

جمال ائشگی سحری آچاندا طوئله قاپیسین  سسیمه سس وئرر جمال ائشگی نریلدار گورولدار کیف احوال ایلر منه اؤه رک وئرر جمال ائشگی   اوجا سسله دییر یورولمویاسان من کی سسلنیرم داریخمیاسان مالدار ریخ ایشینده کریخمیاسان گؤررم حق سوز دئییر جمال ائشگی   نفسیم گئییر سسی گلنده تسکین وئرر آغلیاندا گولنده سحر صبحی من طوئلییه گیرنده درد دل ائیلیر جمال ائشگی   دییر بیللم ائوده خوش گونون یوخدی زمانه خرابدی موشکلون چوخدی کهنه دوستلار سنه ایری ایری باخدی  دوست غمینی یئیر جمال ائشگی   من نن دانیشاندا ائشک یولداشیم آز قاللام سسینه دوواردان آشیم اللشرم بیر آز آرتیق چالیشیم منه احسن دییر جمال ائشگی   گؤررم سؤزلرینده بخالت یوخدی دوزگون سؤزدانیشار صداقت چوخدی   دییَر اهل عیالین سؤزلری اوخدی حقیقت سؤیلییر جمال ائشگی   کاش بیزده ده بخل و حسد اولمویا قونشو قونشوسونا تله قورمویا پیس گونونده دالدالانیب دورمویا اوندا حسرت چکر جمال ائشگی   "بخشی"دئیر سنین قدریوی بیللم گور سسین گلنده سوینجی گوللم منن دانیشماسان داریخیب اوللم دوباره سس ویرر جمال ائشگی  استاد بخشی بیشتر وقت ها حرف دل و درد مردم را با طنز بیان مینمود در هر جمع و مجلس که بود مردم از شنیدن سخنان استاد لذت میبرد