پیشنویس:تریان
کتاب نمایش خسرو شهریاری صفحه ۱۲–۳۱۰[ویرایش]
اردو تریان) آ. آریزاد() ۱۲۷۱ خ. - ۱۳۳۷ خ. (کارگردان و بازی گر نمایش در محلهٔ ارمنیان تهران واقع در دروازه قزوین) حوالی میدان ارامنهٔ سالهای بعد (متولد شد. در مدرسهٔ ارمنیان هایگازیان به تحصیل پرداخت. زبانهای ارمنی، فارسی و فرانسه را آموخت و به آموختن زبان روسی پرداخت. در سال ۱۲۹۳ به انجمن دوستداران تئاتر که ارمنیان بنیان نهاده بودند، پیوست. این انجمن نمایشهای خود را در تالار مدرسه و هایگازیان اجرا میکرد. ۳۱۱ در سال ۱۲۹۶ عازم مسکو شد. به تهران بازگشت. در سال ۱۳۰۱ با همکاری انجمن فارغ التحصیلان مدرسهٔ مختلط هایگازیان، استودیو تئاتر را تأسیس کرد. با وارتو تریان) لالا، لاله (ازدواج کرد. وارتو تریان فارغالتحصیل مدرسهٔ مختلط هایگازیان بود. در سویس به تجربههایی در نمایش دست زده بود و با ازدواج با آردو تریان در تمام نمایشنامههایی که همسرش بازی و کارگردانی داشت، به بازی پرداخت. در سال ۱۳۰۰ آردو تریان و همسرش با همکاری سعید نفیسی، سید رضا هنری، نوشتهٔ» الاهه «غلام علی فکری، مشفق کاظمی، صادق مقدم، کامران همایون نوشتهٔ رضا کمال) شهرزاد (را با» پریچهر و پری زاد «مجتبی طباطبایی و کارگردانی اردو تریان و بازی گری وارتو تریان و پری آقابابف در تهران، رشت و بندر انزلی اجرا کردند. نام هنری وارتو تریان در تمام اجراها لالا بود. سپس با گروه کانون ایران جوان به همکاری پرداختند. همکاری اردو تریان و همسرش وارتو تریان) لالا (با کانون ایران جوان تا سال ۱۳۰۹ ادامه داشت. در سال ۱۳۰۱ نوشتهٔ حسن مقدم در تالار گراندهتل» جعفرخان از فرنگ آمده « تهران با کارگردانی آردوتریان اجرا شد. این نمایشنامه در همان سال در چاپخانهٔ فاروس به چاپ رسید که به مادام وارتو تریان تقدیم شدهاست. آردو تریان در سال ۱۳۰۸ تئاتر سیروس را بنیان گذاشت. فعالیت نمایش این دو زوج هنرمند تا سال ۱۳۱۵ بر روی صحنههای تهران ادامه داشت. از سال ۱۳۱۶ که دولت وقت، اجرای نمایش به زبان ارمنی را ممنوع کرد این دو هنرمند از صحنهٔ نمایش برای سالها کنار رفتند. آردو تریان افسر ارتش بود و آخرین درجهٔ او، درجهٔ سرتیپی بود. آردو تریان شعرهایی به زبان ارمنی سرودهاست. ( سیروس تماشاخانه. ( ۳۱۲ تریان، وارتو از نخستین زنان بازی گر. در سوییس درس تئاتر خواند در کنار همسرش آردو متعصبین» آدم و حوا «تریان در بسیاری از نمایشها بازی داشت. در اجرای نمایش به تماشاخانه ریختند و آن را به آتش کشیدند