پیس تیس سوفیا

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

پیس تیس سوفیا (به انگلیسی: Pistis Sophia) کتاب دوم از مجموعه کتابهای چهارگانه آئین گنوسیسم است.

نوس[ویرایش]

نوس روشنایی است که از بالا می‌آید، تا روان را به سان آغازهٔ زمانی که از آن آمده، روشنی و پاکی بخشیده و رهنمون سازد.

سوفیا[ویرایش]

نوس، چهره ای از نور است؛ که در نهایت برای هر برگزیده ای سوفیا یا باکرهٔ نور محسوب می‌شود.[۱][۲]

منابع[ویرایش]

  1. هانری کربن، انسان نورانی در تصوف ایرانی، ترجمه فرامرز جواهری نیا – تهران: نشر آموزگار خرد ۱۳۸۷- صفحهٔ ۶۰
  2. سید حسین نصر معرفت و امر قدسی، ترجمه فرزاد حاجی میرزائی – تهران ک نشر و پژوهش فرزان روز 1383- ص ۱۲۴