پرش به محتوا

پل بند امیر

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

پل بند امیر پلی تاریخی درجلگه مرودشت درفاصله۱۰کیلومتری جنوب خاوری شهرمرودشت است که بر روی رود کر که از ناحیه کوهستانی شمال فارس و از پانزده کیلومتری جنوب تخت جمشید سرچشمه گرفته و به دریاچهٔ بختگان می‌ریزد احداث شده‌است.

معماران ایران علاوه بر پل‌سازی در فن بندسازی هم دارای مهارت بودند و پل-بندهایی با کاربرد دوگانه و شیوهٔ معماری بدیع ساخته‌اند. بند امیر یکی از این نمونه پل-بندها است که در زمان آل بویه (عضدالدوله) در قرن چهارم هجری ساخته شده‌است. مورخان و جغرافی نویسانی مانند مقدسی و ابن بلخی، در قرن چهارم و ششم هجری، در کتاب‌های خود دربارهٔ این پل-بند مطالب با ارزشی نوشته‌اند. پل-بند امیر دارای۱۰۳متر طول، ۷/۵متر عرض و ۳/۸۰متر ارتفاع و سیزده دهانه یا چشمه است. پایه‌های پل، سنگ آهک و آجر و ملات آن ساروج است و از بست‌های آهنی در اتصال سنگ‌ها استفاده شده‌است. عده‌ای از محققان عقیده دارند که پل-بند امیر روی شالودهٔ پلی از زمان ساسانیان بنا شده‌است. این پل توسط عضدالدوله دیلمی ساخته شده است. [۱]

منابع

[ویرایش]
  1. کیانی، محمد یوسف (۱۳۷۷). تاریخ هنر معماری ایران در دورهٔ اسلامی. سازمان مطالعه و تدوین کتب علوم انسانی دانشگاه‌ها. شابک ۹۶۴-۴۵۹-۱۲۲-۴. پارامتر |تاریخ بازیابی= نیاز به وارد کردن |پیوند= دارد (کمک)