پریتنون

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

پریتنون (از peri-: در اطراف، tenon: تاندون) بافت پیوندی اطراف تاندون است.[۱] التهاب پریتنون «پری‌تندینیت»[۲] یا «پریتنونیت» نامیده می‌شود. اگرچه تاندون آشیل فاقد غلاف سینوویال است، اما در عوض دارای پریتنون است که عملکرد مشابهی دارد.

ساختار[ویرایش]

پریتنون از ۳ لایه تشکیل شده‌است: جداری، احشایی و مزوتنون در بین آنها قرار دارد.

عملکرد[ویرایش]

پری تنون در کنار عروق محل اتصال تاندون عضله در پروگزیمال و عروق پریوست در دیستال، کار خون‌رسانی به تاندون آشیل را انجام می‌دهد. یک ناحیه نسبتاً بدون عروق در ۲–۶ سانتی‌متری پروگزیمال به محل اتصال آن به پاشنه وجود دارد که «حوضه آبخیز watershed area تاندو آشیل» نامیده می‌شود. خونرسانی این ناحیه عمدتاً از پریتنون، به ویژه عروق مزوتنون قدامی است.[۳]

منابع[ویرایش]

  1. "Medical Definition of PERITENON".
  2. "Orthopaedics". Archived from the original on 4 March 2016. Retrieved 26 November 2021.
  3. "Retrocalcaneal Pain". Archived from the original on 2012-07-09. Retrieved 2012-10-07.