پروتکل ترکیب‌های آلی فرار
پروتکل ترکیب‌های آلی فرار (به انگلیسی: Volatile Organic Compounds Protocol) یا پروتکل کنوانسیون ۱۹۷۹ دربارهٔ آلودگی هوای فرامرزی دوربرد برای مهار انتشار ترکیب‌های آلی فرار یا شارهای فرامرزی آنها، یک پروتکل برای کنوانسیون آلودگی هوای فرامرزی دوربرد است که با هدف کنترل و کاهش انتشار ترکیب آلی فرار به منظور کاهش شار فرامرزی آنها با هدف حفاظت از سلامت انسان و محیط زیست در برابر اثرات زیان‌بار آنها انجام می‌شود. این پروتکل در ژنو، سوئیس منعقد شد.
منابع[ویرایش]
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Volatile Organic Compounds Protocol». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۸ شهریور ۱۴۰۱.
ردهها:
- آلودگی هوا
- پیمانهای محیط زیستی
- محیط زیست در ۱۹۹۷ (میلادی)
- معاهدههای آلمان
- معاهدههای اتریش
- معاهدههای اسپانیا
- معاهدههای استونی
- معاهدههای اسلواکی
- معاهدههای ایتالیا
- معاهدههای بریتانیا
- معاهدههای بلژیک
- معاهدههای بلغارستان
- معاهدههای تعمیمیافته به جرزی
- معاهدههای تعمیمیافته به جزیره من
- معاهدههای جمهوری چک
- معاهدههای دانمارک
- معاهدههای سوئد
- معاهدههای سوئیس
- معاهدههای فرانسه
- معاهدههای فنلاند
- معاهدههای کرواسی
- معاهدههای لازمالاجرا در ۱۹۹۷ (میلادی)
- معاهدههای لوکزامبورگ
- معاهدههای لیتوانی
- معاهدههای لیختناشتاین
- معاهدههای مجارستان
- معاهدههای مصوبشده در ۱۹۹۱ (میلادی)
- معاهدههای مقدونیه شمالی
- معاهدههای موناکو
- معاهدههای نروژ
- معاهدههای هلند