پخ زن
پخ زن (به انگلیسی: Beveller) در صنایع مختلف جهت کونیک کردن قسمتهای تیز قطعات و آمادهسازی آنها برای فرآیند جوشکاری مورد استفاده قرار میگیرد.
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/6/6d/%D8%AF%D8%B3%D8%AA%DA%AF%D8%A7%D9%87_%D9%BE%D8%AE_%D8%B2%D9%86_uz30.png/220px-%D8%AF%D8%B3%D8%AA%DA%AF%D8%A7%D9%87_%D9%BE%D8%AE_%D8%B2%D9%86_uz30.png)
به عبارتی پخ زن یک دستگاه برای برشکاری به روش سرد میباشد و برای برش قطعات فلزی از انواع تیغهها، متناسب با نوع قطعه استفاده میکند. پخ زنها بر اساس نوع و مدل، قابلیت پخ زنی در زوایای مختلف را دارند و اپراتورها، پیش از خرید پخ زن میبایست به ویژگیهای آن توجه ویژه داشته باشند.[۱]
انواع پخ زن[ویرایش]
پخ زن دستی:
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/f/f8/%D9%BE%D8%AE_%D8%B2%D9%86_%D8%AF%D8%B3%D8%AA%DB%8C.jpg/220px-%D9%BE%D8%AE_%D8%B2%D9%86_%D8%AF%D8%B3%D8%AA%DB%8C.jpg)
این دستگاه با توجه به اسم آن با نیروی دست اپراتور حرکت کرده و عملیات ماشین کاری یا پخ زنی را انجام میدهد. معمولا ورقهایی با ضخامت 5 الی 12 میلیمتر را با این دستگاه پخ زنی میکنند. پخ زنهای دستی از یک بدنه فلزی، دسته و یک یا چند تیغه قابل تعویض تشکیل شدهاند. تیغهها در زوایای مختلفی قرار دارند که به کاربر این امکان را میدهد تا نوع پخ مورد نظر خود را تعیین کند.
پخ زن اتوماتیک:
پخ زن اتوماتیک به گونهای طراحی شده است که وظایف خود را به طور کاملاً خودکار و بدون نیاز به دخالت و اعمال نیروی اپراتور انجام دهد. تنها وظیفهای که بر عهده اپراتور است، تنظیم دستگاه بر روی لبههای ورق فلزی یا لوله بوده و پس از استارت دستگاه، فرآیند پخ زنی به طور اتوماتیک و بدون نیاز به دخالت اپراتور تکمیل میشود. پخ زن اتوماتیک به طور ویژه برای ورقههای فلزی با ضخامت بالا طراحی شده است و به دلیل قدرت و دقت بالا، قادر به انجام پخ زنی دقیق و با کیفیت بر روی این نوع ورقهها میباشد. یکی از مزایای بارز پخ زن اتوماتیک، قابلیت جابهجایی آن است. در برخی موارد، به دلیل سنگین بودن قطعات یا عدم سهولت در جابهجایی آنها، جابهجایی دستگاه به محل قطعه کار ضروری است.
پخ زن قابل حمل (پرتابل):
پخ زن قابل حمل، نوعی دستگاه برشکاری سرد است که به دلیل قابلیت حمل و نقل آسان توسط اپراتور، برای برش قطعات در محلهای مختلف مورد استفاده قرار میگیرد. این دستگاهها در شرایطی که نیاز به جابهجایی دستگاه به مکانهای گوناگون یا استفاده در محیطهای متحرک باشد، ایدهآل هستند.
پخ زن های قابل حمل، از تکنولوژیهای نوین و سبکوزن بهره میبرند تا قابلیت حمل و استفاده آنها در شرایط مختلف سهل گردد. این امر موجب شده است تا این دستگاهها به ابزاری کارآمد و محبوب برای طیف وسیعی از پروژههای پخ زنی تبدیل شوند.[۲]
کاربرد دستگاههای پخ زن[ویرایش]
دستگاه پخ زن در صنایع مختلفی کاربرد دارد، از جمله:
- صنایع فلزی: آمادهسازی قطعات فلزی برای جوشکاری، حذف لبههای تیز و آمادهسازی برای فرآیندهای بعدی.
- صنایع ساختمانی: استفاده در ساخت و ساز برای ایجاد اتصالات دقیق و ایمن.
- صنایع خودروسازی: در تولید قطعات خودرو برای بهبود دقت و کیفیت اتصالات.
- صنایع نفت و گاز: در آمادهسازی لولهها و اتصالات برای انتقال مواد.
منابع[ویرایش]
- ↑ «دستگاه پخ زن». مرکز تخصصی پخ زن. ۱۲ شهریور ۱۴۰۲.
- ↑ «This article is about the edge». Bevel (به انگلیسی). ۳ اوت ۲۰۲۰.
پانویس[ویرایش]
مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Bevel». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۱۸ ژوئن ۲۰۲۴.